Skip to main content

Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος: Ἡ Θεοτόκος ὡς ἔμψυχος Ναός

Τιμή στήν Παναγία ἀπό τούς Ρουμελιῶτες τῆς Ἀθήνας

Τήν Παναγία Προυσιώτισσα ἑόρτασαν οἱ Ρουμελιῶτες τῆς Ἀθήνας τήν Κυριακή 19 Νοεμβρίου.

Τιμή στην Παναγία από τους Ρουμελιώτες της ΑθήναςΤό πρωΐ στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Νικολάου Πευκακίων τελέσθηκε ἀρχιερατική θεία Λειτουργία μετ’ ἀρτοκλασίας ἀπό τόν Μητροπολίτη κ. Ἱερόθεο, ὁ ὁποῖος εἶχε κληθῆ ἀπό τούς Ρουμελιῶτες γιά τόν ἐτήσιο αὐτό ἑορτασμό. Ὁ Σεβασμιώτατος στό κήρυγμά του ἀναφέρθηκε στήν Παναγία τήν Προυσιώτισσα.

Στήν συνέχεια ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Προυσιώτισσας (ἀντίγραφο) μεταφέρθηκε μέ λιτανευτικῆ πομπή ἀπό τόν Ι. Ναό Ἁγίου Νικολάου στό Κέντρο Ρουμελιωτῶν.

Ἐκεῖ μίλησε ὁ Στρατηγός ἐ.α. κ. Νικόλαος Παραλίκας γιά τόν Ἅγιο Κοσμᾶ τόν Αἰτωλό. Ὁ Πρόεδρος τοῦ Συνδέσμου, κ. Β. Κόκκινος, ἀφοῦ χαιρέτησε τήν σύναξη τῶν Ρουμελιωτῶν, ἔδωσε τόν λόγο στόν Σεβασμιώτατο γιά νά ἀπευθύνη χαιρετισμό. Ὁ Σεβασμιώτατος ἀναφέρθηκε ἐν ὀλίγοις στήν ταυτότητα τοῦ Γένους μας καί συνόψισε τίς προοπτικές καί τά προβλήματα τοῦ Γένους μας στήν Ἑνωμένη Εὐρώπη καί τήν σύγχρονη κοινωνία τῶν Ἐθνῶν.

Τόν λόγο πῆρε καί ὁ Ναυπάκτιος ὁμογενής κ. Τρύφων Χατζηνικολάου, ὁ ὁποῖος, ἄν καί ἀπόφοιτος μόλις τῆς Τρίτης Δημοτικοῦ, κατά τήν ὁμολογία του, ἄφησε ἄριστες ἐντυπώσεις μέ τόν συγκροτημένο καί ἄμεσο λόγο του, μέ τόν ὁποῖο ἐξέφρασε τήν ἀγάπη γιά τήν Παράδοσή μας, καί καταχειροκροτήθηκε.

Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος: Ἡ Θεοτόκος ὡς ἔμψυχος Ναός

Ὁμιλία στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Νικολάου Πευκακίων τήν 19-11-2000 κατά τήν θ. Λειτουργία, κατόπιν προσκλήσεως τοῦ Πνευματικοῦ Κέντρου Ρουμελιωτῶν

Προετοιμαζόμαστε νά ἑορτάσουμε τήν ἑορτή τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου στόν Ναό, ἀλλά ταυτόχρονα οἱ Ρουμελιῶτες συνηθροισμένοι σέ αὐτή τήν εὐχαριστιακή σύναξη ἑορτάζουμε τήν Παναγία τήν Προυσιώτισσα, τό καύχημα τῶν Ρουμελιωτῶν. Βέβαια, δέν εἶναι ἄλλη ἡ Παναγία ἡ Προυσιώτισσα καί ἄλλη ἡ Παναγία ἡ Ἀμπελακιώτισσα, ἀλλά διαφορετική εἶναι ἡ εἰκόνα τῆς Θεοτόκου, πού ἀναφέρονται διαφορετικά θαύματα. Ἐπίκαιρος, λοιπόν, εἶναι ὁ λόγος γιά τήν Παναγία καί λαμβάνω ἀφορμή ἀπό τό Κοντάκιο τῆς ἑορτῆς: “Ὁ καθαρώτατος ναός τοῦ Σωτῆρος ... τό ἱερόν θησαύρισμα τῆς δόξης τοῦ Θεού”. Ἡ Παναγία εἶναι ὁ ναός τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ.

* * *

Ἡ λέξη ναός προέρχεται ἀπό τό ρῆμα ναίω καί δηλώνει τό κατοικητήριο τοῦ Θεοῦ, δηλαδή τόν τόπο στόν ὁποῖο κατοικεῖ ὁ Θεός, “τό ἐνναίειν ἐν αὐτῶ τόν Θεόν”. Μέ αὐτήν τήν σημασία καί ὁ χῶρος ἐκεῖνος, στόν ὁποῖο συναντῶνται οἱ Χριστιανοί, πού ἀποτελοῦν τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, γιά νά τελέσουν τά μυστήρια, ἰδιαιτέρως τό μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας, καλεῖται Ναός. Καί φυσικά ὅταν λέγεται ὅτι ἐκεῖ κατοικεῖ ὁ Θεός ἐννοεῖται ὅτι ἐκεῖ ἐκδηλώνεται ἡ ἐνέργειά Του καί ὄχι ὅτι στόν χῶρο ἐκεῖνο περιορίζεται ὁ Θεός. Αὐτήν τήν ἔννοια ἔχει ἡ σύνδεση τοῦ ναοῦ, στό τροπάριο πού μελετᾶμε, μέ τό ἱερό θησαύρισμα τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ.

* * *

Αὐτή ἡ φράση ὅμως - “ὁ καθαρώτατος ναός τοῦ Σωτήρος” - στό κοντάκιο πού ἀναλύουμε, ἀναφέρεται στήν Παναγία, πού εἶναι τό πρόσωπο ἐκεῖνο διά τοῦ ὁποίου ἐνηνθρώπησε ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ. Ἡ Παναγία μᾶς ὀνομάζεται “ὁ καθαρώτατος ναός τοῦ Σωτήρος” καί “τό ἱερό θησαύρισμα τῆς δόξης τοῦ Θεού”. Ἄν ὁ χῶρος ἐκεῖνος στόν ὁποῖο φαίνονται ἔκδηλά τα ἐνεργήματα τοῦ Θεοῦ ὀνομάζεται ναός, πολύ περισσότερο μπορεῖ νά χαρακτηρισθῆ ἡ Παναγία ναός, ἀκριβῶς ἐπειδή μέσα στήν μήτρα τῆς ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ προσέλαβε τήν ἀνθρώπινη φύση καί τήν θέωσε καί παρέμεινε γιά ἐννέα μῆνες μέσα σέ αὐτήν, ἀγιάζοντας ὅλο το σῶμα της. Γι’ αὐτό ἡ Παναγία λέγεται “καθαρώτατος ναός” καί “ἱερό θησαύρισμα τῆς δόξης τοῦ Θεού”. Εἶναι ναός ἡ Παναγία δυνάμει τῆς ὑποστατικῆς ἑνώσεως θείας καί ἀνθρωπίνης φύσεως στό πρόσωπο τοῦ Λόγου.

Ὡς ναό ὑμνοῦμε τήν Παναγία καί στό κοντάκιο τῶν Χαιρετισμῶν: “Ψάλλοντές σου τόν τόκον ἀνυμνοῦμεν σέ πάντες, ὡς ἔμψυχον ναόν Θεοτόκε• ἐν τῇ σή γάρ οἰκήσας γαστρι, ὁ συνέχων πάντα τή χειρί Κύριος, ἠγίασεν, ἐδόξασεν, ...”.

Καί οἱ ἅγιοι Πατέρες ὕμνησαν, ἐκτός των ἄλλων, τήν Παναγία καί ὡς ἔμψυχο ναό τοῦ Θεοῦ. Γιά παράδειγμα, ὁ ἅγιος Ἀνδρέας Κρήτης σέ μιά ὁμιλία τοῦ ἀναφερόμενος στήν Παναγία, θά πῆ: “Αὕτη ἐστιν ἡ Θεοτόκος Μαρία, τό θεοκλητόν ὄνομα, ἧς ἐκ νηδύος μετά σαρκός ὁ ὑπερθεός προελήλυθεν, ἥν αὐτός ἐαυτῶ ναοποιήσας ὑπερουσίως ἐπήξατο”. Ὁ ἴδιος ὁ Χριστός ναοποίησε τήν Παναγία, μέ τό νά τήν καταστήση μητέρα Του. Αὐτός ἔκανε τά ἐγκαίνια τοῦ ἐμψύχου αὐτοῦ ναοῦ. Καί ἀλλοῦ ὁ ἅγιος Ἀνδρέας θά ὀνομάση τήν Παναγία νυμφώνα, πού ἔχει ἐδῶ καί τήν ἔννοια τοῦ ναοῦ, σύμφωνα μέ ὅσα ἀναφέραμε προηγουμένως. “Χαίρε νυμφών, ἐν ὤ ὁ Χριστός ἐνυμφεύσατο τήν ἀνθρωπότητα”.

* * *

Ἐάν ἔμψυχος καί ζωντανός ναός τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ Παναγία μας, μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι καί γιά μᾶς εἶναι ναός τό πρόσωπο ἐκεῖνο στό ὁποῖο αἰσθανόμαστε τά μεγαλεῖα του Θεοῦ. Ὅπως σέ κάθε ναό εἰσέρχονται οἱ πιστοί καί κατανύσσονται, ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού ὑπηρετοῦν μέσα σέ αὐτόν, ἔτσι συμβαίνει καί μέ μᾶς σέ σχέση μέ τήν Παναγία. Εἰσερχόμαστε σέ αὐτόν τόν ζωντανό ναό τοῦ Θεοῦ καί δεχόμαστε τήν δωρεά τοῦ Θεοῦ. Αὐτό σημαίνει ὅτι ἀγαποῦμε τήν Παναγία, ἀσχολούμαστε μαζί της, τήν ὑμνοῦμε, τήν ἀγαποῦμε, προσευχόμαστε σέ αὐτήν. Συμβαίνει αὐτό πού λέγει ὁ ἅγιος Γερμανός Κωνσταντινουπόλεως: “καί τῆς φωνῆς σου πάντες ἀκούομεν• καί ἡ φωνή τῶν ὅλων πρός τά σά τῆς ἀκροάσεως ὤτα”. Ὅποιος ἔχει μιά ἐσωτερική καρδιακή εὐαισθησία αὐξάνει αὐτήν τήν ἐπικοινωνία μέ τήν Παναγία.

* * *

Ἀλλά καί γιά μᾶς ὅλους τους Ρουμελιώτας ἡ ἱερά εἰκόνα τῆς Προυσιώτισσας, ἀκόμη καί αὐτή ἡ ἱερά Μονή τῆς Προυσιωτίσσης, ἀποτελεῖ τόν ναό, ὅπου εὐφραινόμαστε καί αἰσθανόμαστε σάν στό σπίτι μας. Καί ὅπως ὁ ἄνθρωπος αἰσθάνεται ἄνετα μέσα στό πατρικό καί μητρικό του σπίτι, ἔτσι καί ἐμεῖς αἰσθανόμαστε ἄνετα μπροστά στήν εἰκόνα τῆς Προυσιωτίσσης. Καί ὅπως τό μικρό παιδί συμπεριφέρεται πολύ ἁπλά μέσα στό σπίτι τῆς οἰκογενείας του, τό ἴδιο συμβαίνει καί μέ μας.

Εἶναι γνωστή ἡ ἀγάπη τῶν Ρουμελιωτῶν πρός τήν Παναγία τήν Προυσιώτισσα. Τόν παλαιότερο καιρό οἱ Ρουμελιῶτες περπατοῦσαν ὁλόκληρες ὧρες ἀπό ὅλα τα μέρη γιά νά προσκυνήσουν τήν θαυματουργό εἰκόνα της. Συνεχίζουν αὐτήν τήν εὐλογημένη συνήθεια καί τώρα μέ ἄλλους βέβαια τρόπους. Ἐκεῖ ἐναποθέτουν ὅλους τους πόθους καί τούς καϋμούς τους. Ξέρω ἀνθρώπους πού μένουν στό ἐξωτερικό, ἀλλά ἔχουν τάμα, μιά φορά τόν χρόνο νά ἐπισκέπτονται τήν Παναγία τήν Προυσιώτισσα γιά νά τήν ἀσπαστοῦν. Αὐτός εἶναι ὁ λαός μας, πού κέντρο ἔχει ζωντανούς ναούς τοῦ Θεοῦ, ἱερούς θησαυρούς τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ. Καί ἐδῶ φαίνεται ἡ διαφορά μας μέ ἄλλους λαούς. Γιά παράδειγμα, τώρα τελευταία διάβασα ἕνα κείμενο στό ὁποῖο λέγεται: “Στήν Ἀμερική, ὁ κινηματογράφος εἶναι θρησκεία. Δέν ἔχουμε ἁγίους, ἀλλά ἔχουμε λαϊκούς μύθους” (Ἐλευθεροτυπία 6-11-2000). Ἐμεῖς ὅμως ἔχουμε ἁγίους, τούς σεβόμαστε καί ζητοῦμε τήν προστασία τους. Καί πάνω ἀπό ὅλους τους ἁγίους ἔχουμε τήν Παναγία μας, τήν ὁποία τιμοῦμε πολύ. Αὐτήν τήν Παράδοση πρέπει νά διαφυλάξουμε ὡς κόρη ὀφθαλμοῦ.

Καί μέ τήν σημερινή πανήγυρη δοξάζουμε τόν Χριστό, τόν ἄρχοντα τῆς εἰρήνης, τιμοῦμε τήν Παναγία, πού εἶναι ἔμψυχος ναός τοῦ Θεοῦ καί βεβαῖα ἐλπίδα μας γιά τήν σωτηρία καί προσευχόμαστε νά γίνουμε καί ἐμεῖς ἔμψυχοι ναοί τοῦ Θεοῦ καί ζωντανές εἰκόνες τῆς δόξης Του.

† Ὁ Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΣ

  • Προβολές: 2572