Δαυΐδ Τολµίδης (1884 - 1896) 

ΜΕΤΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ 

τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Εἰρηναίου Κουτσογιάννη

Μετά τόν θάνατο τοῦ Ἐπισκόπου Ναυπακτίας καί Εὐρυτανίας Ἀνθίμου (1881), ἡ Κυβέρνησις ἀπέρριψε καί τους τρεῖς ὑποψηφίους πού εἶχε προτείνει ἡ Ἱερὰ Σύνοδος γιά τήν πλήρωση τῆς κενῆς Ἐπισκοπικῆς ἕδρας καί ἔτσι µετά τὴν πάροδο τριετίας (1884), ἀνῆλθε στό θρόνο τῆς Ἐπισκοπῆς Ναυπακτίας καὶ Εὐρυτανίας ὁ Δαυῖδ Τολμίδης. 

Ὁ Δαυῖδ γεννήθηκε τό 1824 καὶ ἐργάστηκε ὡς ἱεροκήρυξ γιά πολλά χρόνια σέ διάφορες Ἐπισκοπές τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους. Ἰδιαιτέρως ὅμως ἐργάστηκε καί διέπρεψε στό κηρυκτικὀ ἔργο στὴν Ἐπισκοπή Ἀκαρνανίας.  

Ἄν καί χειροτονήθηκε Ἀρχιερεύς σέ ἡλικία 60 ἐτῶν καί µέ ἐπισφαλὴ ὑγεία ἔπασχε «ἐκ γαστραλγίας τοῦ στοµάχου» ἐργάστηκε εὐσυνείδητα στήν ὑψηλή θέση πού τόν κατέστησε ἡ Ἐκκλησία καί ἄφησε µνήµη καλοῦ καί ἀγαθοῦ Ἱεράρχου. 

Ὅπως καί ὁ προκάτοχός του ἔτσι καί ὁ Δαυΐδ, µετά τήν ἐκλογή καί χειροτονία του ἐγκαταστάθηκε στήν Ναύπακτο καί ὄχι στή νόµιµη ἕδρα τῆς Ἐπισκοπῆς του, στό Καρπενήσι. Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τοῦ ὑπέδειξε νά μεταθεῖ ἐκεῖ, ἀλλά αὐτός ἀπάντησε ὅτι δέν µπορεῖ λόγω τῆς κακῆς του ὑγείας νά διαµένῃ στὀ Καρπενήσι «ὑπό τήν ἐπήρειαν τοῦ ὑπερβολικοῦ ψύχους τοῦ Τυμφρηστοῦ». Ἡ Σύνοδος εἶδε µέ συµπάθεια καί κατανόηση τήν ἐπιθυμία τοῦ Δαυΐδ καί στίς ἀρχές τοῦ 1895, ὅταν δέχθηκε ἔντονο διάβηµα ἀπό τό Ὑπουργεῖο γιά τό θέµα αὐτό, δέν προέβη σέ καμμιά ἐνέργεια. «Καί διηµείβετο μεταξύ Συνόδου καὶ Ὑπουργείου ἀτελεύτητος ἀλληλογραφία περί µεταβάσεως τοῦ Δαυΐδ εἰς Καρπενήσιον», ὅμως ἡ ἀσθένεια τοῦ γέροντος Ἐπισκόπου ἐπιδεινώθηκε καί στίς 15 Ἰουλίου τοῦ 1896, µετέστη πρός Κύριον. 

Ἄφησε μάλιστα παράδοξη διαθήκη ἡ ὁποία ἀνέφερε:

«Ἡ τελευταία ἀπόφασις καὶ θέλησίς µου εἶναι ἡ ἑξῆς: ἀμέσως µετά τόν θάνατόν µου εἷς ἱερεύς νά ἀναγνώση τήν νεκρώσιμον (ἀκολουθίαν) ἐν τῷ δωματίῳ ἔνθα τό νεκρὸν σῶμά µου θά κεῖται καί ἐντεῦθεν δύο τινὲς νά ἄρωσι, µετά τήν ὑπό τοῦ σώματός µου σινδόνη χωρίς νά θέσωσι ἐπ᾽ αὐτοῦ οὔτε έπιτραχήλιον οὔτε ὠμοφόριον νά ἑναποθέσωσιν ἐν τῷ κηπαρίῳ µου τάφῳ. Ἐάν δέ τις οἱοσδήποτε καὶ ἂν τολµήση νά πράξῃ τι τό περιπλέον τῶν ὅσων ἀνωτέρω ἐκθέτω νά εἶναι ἀφωρισμένος καί κατηραµένος παρ' ἐμοῦ τοῦ ἀναξίου καὶ προκοπήν νά µή ἴδῃ ἀφ ἧς ἐργάζεται οὔτε αὐτός οὔτε οἱ ἀπόγονοί του. 
Ἐγένετο ἐν Ναυπάκτῳ τήν ἕκτην Ἰουλίου 1895. 
Ὁ ἐλάχιστος ἐν Ἐπισκόποις Δαυῖδ Τολμίδης» 

Ὁ Ἱερεύς τῆς Ναυπάκτου Βασίλειος Γαλανόπουλος, ἀπευθύνθηκε στήν Ἱερὰ Σύνοδο καί ζήτησε νά πληροφορηθῇ, ἐάν θά ἐκτελεσθῆ ἡ διαθήκη τοῦ Δαυΐδ, ἤ θά κηδευθῆ «κατά τά κεκανονισµένα». Ἡ Σύνοδος ἀπάντησε στόν ἱερέα ὡς ἑξῆς: «Γενέσθω κηδεία ἐπισκόπου συμφώνως ἐκκλησιαστικαῖς διατάξεσι. Ἡ Σύνοδος φρονεῖ ὅτι ἀείμνηστος ἐκ κακῶς ἐννοουμένης ὑπερβαλλούσης Χριστιανικῆς µετριοφροσύνης διετέλει ἐν πνευµατικῇ ταραχῇ, ὅτε ἔγραφε τελευταίαν αὐτοῦ θέλησιν». 

Μετά τόν θάνατο τοῦ Δαυΐδ, ἡ πλήρωσις τῆς Ἐπισκοπῆς δέν ἔγινε ἀμέσως, ἀλλά παρέμεινε χηρεύουσα γιά πολλά χρόνια. Ἐν τῶ μεταξύ µέ τόν ΒΧΔ' Νόμο που ἐκδόθηκε, ἡ ἐπαρχία Ναυπακτίας ἀποσπάσθηκε ἀπό τήν ἐπισκοπή Ναυπακτίας καὶ Εὐρυτανίας καί προσαρτήθηκε στήν Ἐπισκοπή Ἀκαρνανίας, ἡ δέ Εὐρυτανία ἀπετέλεσε ξεχωριστή Ἐπισκοπή µέ ἕδρα τὸ Καρπενήσι.