Κύριο Θέμα: Συνέντευξη σὲ δημοσιογράφο γιὰ τὶς ἐκκλησιαστικὲς ἐξελίξεις - Ἐκκλησιαστικὴ ματιὰ στὴν ἐπικαιρότητα

Σὲ πρόσφατη συνέντευξη ποὺ παρεχώρησε στὴν δημοσιογράφο Ἄντζυ Σταθάτου τῆς Ἐφημερίδος “Νέα Ἑλλάδα” (27 Ἰανουαρίου 2001), ὁ Μητροπολίτης μας κ. Ἱερόθεος ἀναφέρεται σὲ πολλὰ φλέγοντα θέματα τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ γίγνεσθαι.

Λόγω τῆς ἐπικαιρότητος καὶ τοῦ ἐνδιαφέροντος ποὺ παρουσιάζουν τὰ θιγόμενα θέματα, ἀναδημοσιεύουμε τὴν συνέντευξη αὐτή. Εἰσαγωγικὰ σχόλια τῆς ἐφημερίδος παραθέτουμε στὸ τέλος τῆς συνέντευξης.

***

Ἐρώτηση: Ὡς πρόεδρος τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς γιὰ τὸ ζήτημα τῶν ταυτοτήτων πῶς κρίνετε τὴν ἕως τώρα πορεία τῆς διαδικασίας; Πόσες ὑπογραφὲς ἔχουν συλλεγεῖ ἀπὸ τὶς Μητροπόλεις τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας;

Ἀπάντηση: Ἡ διαδικασία, ὅπως ἐξελίσσεται, εἶναι ἀρκετὰ ἱκανοποιητική, διότι ἔχει πολλὰ θετικὰ στοιχεῖα, ἤτοι νηφαλιότητα, ψυχραιμία, δημοκρατικότητα, κλπ. Κινούμαστε μέσα σὲ θεσμικὰ πλαίσια, ἐκφράζεται τὸ δικαίωμα ποὺ ἔχουν οἱ Ἕλληνες πολίτες νὰ ἀναφέρωνται στὶς ἀρχὲς τοῦ τόπου. Ἐπίσης, ἀποφεύχθηκε ὁ διχασμός. Ἡ ὅλη διοργάνωση γίνεται σὲ πλαίσια νομιμότητας, διαφάνειας, ἐγκυρότητας. Καὶ ὁ ἀριθμὸς τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν ποὺ ὑπέγραψαν μέχρι τώρα εἶναι σημαντικός, δηλαδὴ ἀνέρχεται περίπου στὰ δυόμιση ἑκατομμύρια καὶ ὑπάρχει μιὰ δυναμικὴ ἄνοδος, ἂν ὑπολογισθῆ μάλιστα ὅτι δὲν ὑπάρχουν ἀκόμη πλήρη στοιχεῖα ἀπὸ ὅλες τὶς Ἱερὲς Μητροπόλεις καὶ δὲν ἔχουν ὑπογράψει ἀκόμη ὅσοι ἔχουν πρόθεση νὰ ὑπογράψουν. Καὶ αὐτὸ εἶναι σημαντικό, ἂν σκεφθῆ κανεὶς ὅτι σὲ χῶρες τῆς Εὐρώπης, ποὺ εἶναι θεσμοθετημένη ἡ δημοψηφισματικὴ πρωτοβουλία τῶν πολιτῶν, χρειάζονται ἀπὸ 100 ἕως 500 χιλιάδες ὑπογραφές. Ἔχετε ἀρχίσει νὰ παραλαμβάνετε ὑπογεγραμμένα ἔντυπα ἀπὸ τὸ ἐξωτερικό, τὴν Κρήτη καὶ τὰ Δωδεκάνησα;

Δὲν ἔχουν ἀποσταλεῖ ἀκόμη ἔντυπα συμπληρωμένα ἀπὸ τὸ ἐξωτερικό, τὴν Κρήτη καὶ τὰ Δωδεκάνησα. Ἄλλωστε, ἡ προθεσμία λήγει στὴν 25η Μαρτίου 2001.
Τὸν τελευταῖο καιρὸ γίνεται πολὺς λόγος γιὰ ἐκκοσμίκευση τῆς μοναχικῆς ζωῆς. Ἰδιαίτερα ἔχει συζητηθῆ τὸ θέμα τῶν δραστηριοτήτων ποὺ ἀναπτύσσουν οἱ μοναχοί της Ι. Μονῆς Αὐγουστίνου καὶ Σεραφεὶμ ἀπὸ τὸ Τρίκορφό της Δωρίδος. Ποιὰ εἶναι ἡ ἄποψή σας γι’ αὐτὲς τὶς ἐκδηλώσεις;

Κατ’ ἀρχὰς πρέπει νὰ σᾶς πῶ ὅτι ἡ ἐκκοσμίκευση εἶναι ὁ μεγαλύτερος πειρασμὸς καὶ κίνδυνος τῆς συγχρόνου ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς. Καὶ αὐτὸ παρατηρεῖται καὶ σὲ ἄλλους ἐκκλησιαστικοὺς θεσμούς. Ὅσον ἀφορᾶ τὸν μοναχισμό, σᾶς ἀνακοινώνω ὅτι τελευταία ἐξέδωσα ἕνα μικρὸ τεῦχος μὲ τὸ θέμα: “ὁ Ὀρθόδοξος μοναχισμὸς καὶ ἡ ἐκκοσμίκευση τού”. Ὅσοι ἀσχολούμαστε μὲ τὰ θέματα αὐτά, γνωρίζουμε ὅτι ὁ μοναχισμὸς συνδέεται μὲ τὴν ἀναχώρηση, τὴν νηστεία, τὴν ἀγρυπνία, τὴν προσευχὴ καὶ διαθέτει ὡς βασικὴ μέθοδο γιὰ τὴν κοινωνία μὲ τὸν Θεὸ τὴν λεγομένη ἱερὰ ἡσυχία, ποὺ εἶναι ὁ τρόπος διὰ τοῦ ὁποίου γίνεται ἡ μεταμόρφωση ὅλων των ψυχικῶν δυνάμεων καὶ ἡ ἀποκατάσταση τῶν σχέσεων τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν Θεό, μὲ τὸν ἑαυτό του, μὲ τοὺς συνανθρώπους του καὶ μὲ τὴν κτίση. Ὁ μοναχισμὸς ἀσχολεῖται μὲ τὰ ὑπαρξιακὰ προβλήματα ποὺ ἀπασχολοῦν τοὺς ἀνθρώπους, ἰδιαιτέρως τοὺς νέους. Ὁ ἅγιος Σεραφεὶμ τοῦ Σαρώφ, ἔζησε αὐτὴν τὴν ἡσυχαστικὴ ζωή, ἀναγεννήθηκε ὑπαρξιακὰ καὶ γι’ αὐτὸ ἔλεγε: “βρὲς ἐσὺ τὴν εἰρήνη καὶ χιλιάδες ἄνθρωποι θὰ βροῦν τὴν εἰρήνη κοντὰ σού”. Ὁ Ὀρθόδοξος μοναχισμὸς κινεῖται μέσα στὰ πλαίσια ποὺ διαγράφονται ἀπὸ τὴν διδασκαλία τῶν ἁγίων Πατέρων καὶ τοὺς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας καὶ κάτω ἀπὸ τὴν ποιμαντικὴ καθοδήγηση τῶν Ἐπισκόπων. Ὅταν τηρεῖται αὐτὴ ἡ ἀρχή, τότε δὲν δημιουργοῦνται προβλήματα. Ὅσον ἀφορᾶ τὴν σύνδεση τῆς ρὸκ μὲ τὸν Χριστιανισμό, δὲν εἶναι νέο φαινόμενο, ἀλλὰ παρατηρήθηκε στοὺς Προτεστάντες τῆς Ἀμερικῆς, στὶς ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ ’90.

Ἐρώτηση: Ὅμως ὁ Ἀρχιμανδρίτης Νεκτάριος Μουλατσιώτης ὑποστηρίζει πῶς αὐτὲς τὶς “μεθόδους” προσέγγισης τῶν νέων τὶς ἔμαθε στὴν ἀδελφότητα τῆς ἱερᾶς Μονῆς Χρυσοπηγῆς, ἱερὰ Μονὴ ποὺ ἵδρυσε ὁ πνευματικὸς πατέρας τοῦ Ἀρχιεπισκόπου, Μητροπολίτης Πειραιῶς Καλλίνικος. Ὅπως τονίζει μάλιστα ὁ πατὴρ Νεκτάριος, ἔμεινε στὴν ἱερὰ Μονὴ Χρυσοπηγῆς γιὰ ἕξι ὁλόκληρα χρόνια. Τελικὰ μήπως γιὰ τὶς δραστηριότητες αὐτὲς τῶν μοναχῶν εὐθύνονται κάποιοι ποῦ καλλιέργησαν γιὰ χρόνια μιὰ νοοτροπία “κοινωνικοῦ” μοναχισμοῦ;

Ἀπάντηση: Πρέπει νὰ μελετηθοῦν καὶ ἀντιμετωπισθοῦν σοβαρά: ἡ οὐσία τοῦ Ὀρθοδόξου μοναχισμοῦ, τὰ αἴτια τὰ ὁποῖα προκαλοῦν τὴν ἀνοικοδόμηση καινούριων μοναστηριῶν μὲ τὸν λεγόμενο “κοινωνικὸ” μοναχισμό, οἱ πνευματικὲς ὑποδομές τους, ποιὰ εἶναι τὰ βαθύτερα αἴτια ποὺ δημιουργοῦν διάφορα προβλήματα, δηλαδή, ποιοὶ εὐθύνονται γιὰ τὴν κατάσταση αὐτή. Ἐννοῶ ὅτι πρέπει νὰ ἀναζητηθοῦν καὶ τὰ πρόσωπα ἐκεῖνα ποὺ ἐνθαρρύνουν αὐτὴν τὴν ἵδρυση καὶ δημιουργία συγχρόνων Μοναστηριῶν, χωρὶς νὰ ἔχουν γνώση καὶ χωρὶς νὰ ἔχουν δοκιμασθῆ στὸν Ὀρθόδοξο Μοναχισμό. Ἀντιλαμβάνεσθε ὅτι τὰ προβλήματα εἶναι βαθύτερα καὶ δὲν ἐντοπίζονται μόνον σὲ μερικὲς ἐξωτερικὲς ἀκτιβιστικὲς ἐνέργειες. Πρέπει νὰ προχωρήσουμε στὴν αἰτιολογία καὶ ὄχι νὰ παραμείνουμε στὴν συμπτωματολογία.

Ἐρώτηση: Ἔχετε καὶ ἐσεῖς στὴν περιφέρειά σας ἕνα μοναστήρι, ποὺ ἔβγαλε πρόσφατα CD μὲ τραγούδια...

Ἀπάντηση: Ἀπὸ ὅ,τι πληροφορήθηκα ἡ Ἱερὰ Μονὴ Μεταμορφώσεως, ποὺ εἶναι Ἐπισκοπικὴ Μονή, ἔχει ἐκδώσει CD μὲ τραγούδια στὴν ἀγγλικὴ γλώσσα. Λέγω “ἀπὸ ὅ,τι πληροφορήθηκα”, γιατί οὔτε μου ζήτησαν τὴν εὐλογία γιὰ νὰ τὸ ἐκδώσουν, οὔτε μὲ ἐνημέρωσαν γιὰ τὴν ἔκδοση, οὔτε μου τὸ ἔστειλαν, οὔτε ἄκουσά το περιεχόμενό του, καὶ γι’ αὐτὸ δὲν μπορῶ νὰ ἐκφρασθῶ καὶ νὰ τὸ χαρακτηρίσω.

Ἐρώτηση: Ποιὰ διάσημα πρόσωπα γνωρίζετε πῶς ἔχουν ὑπογράψει τὰ δελτία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος γιὰ τὸ ζήτημα τῶν ταυτοτήτων;

Ἀπάντηση: Ἔχω μιὰ προσωπικὴ ἄποψη, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία ὁ κάθε ἄνθρωπος εἶναι πρόσωπο, καὶ ἔχει μεγάλη ἀξία, ὡς εἰκόνα Θεοῦ. Δὲν διαιρῶ τοὺς ἀνθρώπους ἀνάλογα μὲ τὴν θέση τους στὴν κοινωνία, καὶ τὴν κατοχὴ ὑλικῶν ἀγαθῶν. Βεβαίως, ὑπάρχει μιὰ διάκριση μεταξύ των ἀνθρώπων, ἀλλὰ δὲν εἶναι ἀξιόλογοι οἱ μὲν καὶ μὴ ἀξιόλογοι οἱ δέ. Ἄλλωστε, ὅπως γνωρίζετε, καὶ οἱ δημοκρατικὲς διαδικασίες δὲν ξεχωρίζουν τοὺς ψήφους τῶν διασήμων ἀπὸ τοὺς ψήφους των μὴ διασήμων. Ὅλοι ἔχουν τὴν ἴδια θέση κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ψηφοφορίας. Ἂν θελήσω ὅμως νὰ ἀπαντήσω στὸ ἐρώτημά σας, ἀπὸ ὅ,τι γνωρίζω, ἔχουν ὑπογράψει πολλοὶ πολιτικοί, ἀπὸ ὅλους τους πολιτικοὺς χώρους, ἐπιστήμονες, καλλιτέχνες, πνευματικοὶ ἄνθρωποι, ἀλλὰ τελικά, ἀπὸ ὅ,τι αἰσθάνομαι, δὲν θὰ δημοσιευθοῦν λίστες “διασήμων” ἀνθρώπων ποὺ ὑπέγραψαν στὴν διαδικασία αὐτή, γιὰ πολλοὺς λόγους, ὁ κυριότερός των ὁποίων εἶναι ὅτι δὲν θέλουμε νὰ ἐξασκήσουμε ψυχολογικὴ πίεση πάνω στοὺς ἀνθρώπους μὲ μιὰ τέτοια ἐνέργεια.

Ἐρώτηση: Τώρα τελευταία οἱ σχέσεις τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας μὲ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο διέρχονται κρίση, ἰδίως ἐξαιτίας τοῦ ζητήματος τῶν λεγομένων “Νέων Χωρών”. Ποιὰ εἶναι ἡ θέση σας;

Ἀπάντηση: Οἱ κρίσεις μεταξύ των ἀνθρώπων καὶ τῶν θεσμῶν συνδέονται στενὰ μὲ τὸν ἀνθρώπινο βίο καὶ τὶς λεγόμενες μεταπτωτικὲς κοινωνίες. Πάντοτε ἀναφύονται προβλήματα μεταξύ των ἀνθρώπων. Συνήθως ὅμως βλέπουμε τὰ προβλήματα ποὺ ἐμφανίζονται κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἐνσυνείδητης δικῆς μας ζωῆς ἢ ἐκεῖνα ποὺ εἶναι πλησιέστερα στὸ παρὸν τῆς ζωῆς μας. Σχετικὰ μὲ τὸ ἐρώτημά σας θὰ ἤθελα νὰ σᾶς πῶ ὅτι ἂν ἐφαρμοσθοῦν οἱ ὄροι τοῦ Συνοδικοῦ Τόμου τοῦ 1850 καὶ τῆς Πατριαρχικῆς Πράξεως τοῦ 1928, δὲν θὰ ὑπάρξη κανένα πρόβλημα. Ἂν ὅμως ὑπάρχουν μερικὰ πράγματα ποὺ μποροῦν νὰ βελτιωθοῦν γιὰ τὸ καλύτερο, αὐτὸ θὰ πρέπει νὰ γίνη κατόπιν σοβαρῆς συζητήσεως μὲ γνώση καὶ ἐκκλησιαστικὴ εὐαισθησία, μεταξύ του Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Στὴν ἐποχὴ ποὺ ζοῦμε εἶναι πολυτέλεια νὰ ὑπάρχουν συγκρούσεις, σήμερα μάλιστα ποὺ ὁ τρόπος διοικήσεως καὶ συνεργασίας τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν πρέπει νὰ προβάλλεται ὡς αὐθεντικὸς τρόπος ἑνότητας τῶν λαῶν καὶ μέσα στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση. Δηλαδή, ἡ Εὐρώπη ποὺ ὁδηγεῖται πρὸς τὴν ὁμοσπονδιοποίηση πρέπει νὰ μελετήση τὸ μήνυμα τῆς Πανορθοδόξου Συνόδου ποὺ ἀκούστηκε πρόσφατα στὴν Νίκαια τῆς Βιθυνίας, κυρίως στὸ θέμα τῆς ἑνότητας καὶ τῆς οἰκουμενικότητας (ὑπέρβαση ἐθνικισμοῦ). Χρειάζεται σεβασμὸς στὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο καὶ στὴν ἀρχὴ τῆς συνοδικότητας μεταξύ των Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.

Ἐρώτηση: Κάποιοι ὑποστηρίζουν πῶς τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο “ἀνεγνώρισε” τὸ πραξικοπηματικῶς αὐτοκέφαλό της Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας τὸ 1850. Ποιὰ εἶναι ἡ ἄποψή σας;

Ἀπάντηση: Θὰ ξεκινήσω τὴν ἀπάντηση μὲ μιὰ ἀναφορὰ σὲ ἄρθρο τοῦ Νικολάου Καρόλου Σακελλαρίου, Συμβούλου τῆς Ἐπικρατείας, στὴν “Καθημερινὴ” (21-1-2001) μὲ τίτλο “Θεμέλια ἑνότητος Φαναρίου - Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας: Ἀκρογωνιαῖος λίθος τῆς σχέσεώς τους ὁ Πατριαρχικὸς Τόμος τοῦ 1850 καὶ ἡ Συνοδικὴ Πράξη τοῦ 1928”. Εἶναι ἕνα σημαντικὸ ἄρθρο καὶ μὲ βρίσκει σύμφωνο, μὲ δύο ὅμως ἀπαραίτητες διευκρινιστικὲς παρατηρήσεις.

Πρῶτον. Τὸ 1850 τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο δὲν “ἀνεγνώρισε” τὸ ἤδη ὑφιστάμενον πραξικοπηματικῶς αὐτοκέφαλό της Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἀλλὰ προβίβασε κανονικῶς καὶ ἀνέδειξε - ἀνεκήρυξε “αὐτοκέφαλον τὴν ἐν Ἑλλάδι Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν” (ἀπὸ τὸ 1850 καὶ ὄχι ἀπὸ τὸ 1833) “ἐφ’ ὄροις τισι δικαιοτάτοις καὶ ἀναγκαιοτάτοις”. Ἡ διαφορὰ μεταξύ του “ἀνεγνώρισε” καὶ “ἀνέδειξε” εἶναι σημαντική.

Δεύτερον. Τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ἔλαβε ὑπ’ ὄψη τοῦ τὸ “γράμμα τῆς Κυβερνήσεως τοῦ Βασιλείου τῆς Ἑλλάδος, σεσημασμένον τὴ μεγάλη του Ἑλληνικοῦ Κράτους σφραγίδι, ἑξαιτουμένης ἐν σώματι τοῦ ἱεροῦ της Ἑλλάδος κλήρου τὴν ἀναγνώρισιν...”. Μέσα στὸ γράμμα τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως συμπεριλήφθηκε καὶ τὸ “ἔγγραφον τῆς ἐν Ἑλλάδι ἱερᾶς ἐκκλησιαστικῆς ἀρχής”. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο δὲν ἀνεγνώριζε οὔτε τὴν τότε ἐκκλησιαστικὴ Ἀρχή, οὔτε τὸ τότε αὐτοκέφαλο, ἀλλὰ χορήγησε τὸ αὐτοκέφαλό το 1850, μὲ ὅρους δικαιοτάτους καὶ ἀναγκαιοτάτους. Αὐτὸ προβλημάτισε τὴν τότε Ἑλληνικὴ Κυβέρνηση, ἀλλὰ δείχνει τὴν σύνεση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου.

Ἐρώτηση: Ποιὰ ἡ ἄποψή σας γιὰ τὸ θέμα τῶν ὑπέργηρων Ἀρχιερέων. Ὀφείλουν νὰ παραιτοῦνται ὅταν δὲν εἶναι πλέον σὲ θέση νὰ ἀσκήσουν τὰ καθήκοντά τους ἢ μήπως πρέπει νὰ θεσπισθῆ ὅριον ἡλικίας;

Ἀπάντηση: Δὲν νομίζω ὅτι πρέπει νὰ θεσπισθῆ ὅριο ἡλικίας γιὰ τοὺς Ἀρχιερεῖς. Καὶ τὸ λέγω ἐγὼ ποὺ εἶμαι νέος Ἀρχιερέας. Ὁ σεβασμὸς τῆς Ἐκκλησίας ἀπέναντί σε Ἀρχιερεῖς ποὺ ἀναλώθηκαν στὴν ποιμαντικὴ διακονία τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, ἡ εὐαισθησία καὶ ἡ ἐκκλησιαστικὴ συνείδηση τῶν ὑπέργηρων Ἀρχιερέων καὶ ἡ ὑπάρχουσα ἐκκλησιαστικὴ νομοθεσία λύνουν ὅπου χρειάζεται ὅλα τα προβλήματα. Ἐπ’ οὐδενί, ὅμως, λόγω πρέπει νὰ νομοθετηθῆ ὅριο ἡλικίας Ἀρχιερέων, οὔτε νὰ ἐξασκηθοῦν ψυχολογικὲς πιέσεις ποὺ δὲν ἁρμόζουν στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ ἀντιβαίνουν στὸ κανονικὸ δίκαιο.

Ἐρώτηση: Ποιὰ εἴδηση τῆς ἐπικαιρότητας σᾶς ἔχει εὐαισθητοποιήσει ἰδιαιτέρως τὸν τελευταῖο καιρό;

Ἀπάντηση: Βομβαρδιζόμαστε καθημερινῶς ἀπὸ πολλὲς εἰδήσεις τῆς ἐπικαιρότητας, ποὺ δὲν προλαβαίνει κανεὶς νὰ τὶς ἀξιολογήση καὶ νὰ τὶς κατατάξη. Τὸ τελευταῖο καιρὸ αἰσθάνθηκα ἀποτροπιασμὸ ἀπὸ τὶς ἐπιπτώσεις στὴν ζωὴ τῶν ἀθώων ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι προέρχονται ἀπὸ βόμβες ἀπεμπλουτισμένου οὐρανίου, ἔργο τῆς νέας τάξης, καλύτερά της νέας ἀταξίας. Ἀλλὰ ἐκεῖνο πού μου κάνει ἐντύπωση δὲν εἶναι τόσο οἱ εἰδήσεις ἐπικαιρότητας, ὅσο οἱ εἰδήσεις τῆς διαχρονικότητας, καὶ κυρίως ἐκεῖνα ποὺ γίνονται κάτω καὶ πέρα ἀπὸ τὴν ἐπικαιρότητα. Ἐκεῖνο ποὺ μὲ ἐντυπωσιάζει εἶναι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιὰ κάθε ἄνθρωπο, κάθε πρόσωπο, γιὰ μιὰ πόρνη γυναίκα καὶ ἕναν διώκτη καὶ ἄθεο, ποὺ ἀργότερα μποροῦν νὰ γίνουν οἱ καλύτεροι μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ, καθὼς ἐπίσης μὲ ἐντυπωσιάζει ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖον ἀντιμετωπίζει κανεὶς τὰ ὑπαρξιακὰ προβλήματα, ὅπως τὸν θάνατο καὶ τὴν ζωή. Μὲ ἔχει, γιὰ παράδειγμα, συγκλονίσει ἕνα τηλεφώνημα πού μου ἔκανε μιὰ νέα γυναίκα, ἐπιστήμονας, λίγες ἡμέρες πρὶν πεθάνει, γιὰ νὰ μοῦ πῆ: “Αἰσθάνομαι ὅτι φεύγω ἀπὸ τὸν κόσμο αὐτὸν καὶ θέλω νὰ σᾶς ἀποχαιρετήσω καὶ νὰ σᾶς εὐχηθῶ καλὴ ἀντάμωση”. Καὶ ὅλο αὐτὸ τὸ μεγαλεῖο, τὸ συγκλονιστικὸ γεγονὸς δὲν περνᾶ στὰ Μέσα της ἐπικαιρότητας, ἀκριβῶς γιατί ὑπερβαίνει τὸν χρόνο καὶ κινεῖται σὲ ἄλλη διάσταση τοῦ χρόνου. Αὐτὸ δείχνει καὶ τὸ οὐσιαστικὸ ἔργο τῆς Ἐκκλησίας.

* * *

Ἡ συνέντευξη αὐτὴ δημοσιεύθηκε στὴν Ἐφημερίδα “Νέα Ἑλλάδα” μὲ τὸ ἑξῆς εἰσαγωγικὸ σημείωμα

Εἶναι πρόεδρος τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς γιὰ τὸ ζήτημα τῶν ταυτοτήτων. Ἕνας Ἀρχιερέας μετρημένος στὶς ἐκφράσεις του, χαμηλῶν τόνων, πάντοτε ὑπέρμαχος τῆς ἑνότητας καὶ τοῦ διαλόγου.

Πρόκειται γιὰ τὸν Μητροπολίτη Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου Ἱερόθεο, ὁ ὁποῖος μὲ συνέντευξη ποὺ παραχώρησε στὴν “Νέα Ἑλλάδα” κάνει κατ’ ἀρχήν, ὡς καθ’ ὕλην ἁρμόδιος ἄλλωστε, μιὰ ἐκτίμηση γιὰ τὴν πορεία τῆς διαδικασίας τῆς συλλογῆς τῶν ὑπογραφῶν.

“Περίπου δυόμισι ἑκατομμύρια ἔχουν ὑπογράψει καὶ ὑπάρχει μιὰ δυναμικὴ ἀνοδος”, ἀναφέρει χαρακτηριστικὰ ὁ Μητροπολίτης Ἱερόθεος, ὁ ὁποῖος σχολιάζει καὶ τὸ γεγονὸς πῶς πολλοὶ διάσημοι Ἕλληνες πολίτες εἶναι ἀνάμεσά σε αὐτοὺς ποὺ ἔχουν ὑπογράψει τὰ ἔντυπά της Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μὲ στόχο τὴ διενέργεια δημοψηφίσματος γιὰ τὸ ζήτημα τῶν ταυτοτήτων. “Έχουν ὑπογράψει πολλοὶ πολιτικοί, ἀπ’ ὅλους τους πολιτικοὺς χώρους, ἐπιστήμονες, καλλιτέχνες, πνευματικοὶ ἀνθρωποι”, ἀναφέρει χαρακτηριστικὰ ὁ Μητοπολίτης Ναυπάκτου, ὁ ὁποῖος προσθέτει “τελικὰ δὲν θὰ δημοσιευθοῦν λίστες “διασήμων” ἀνθρώπων ποὺ ὑπέγραψαν στὴν διαδικασία αὐτή”.