Γράφτηκε στις .

Τὸ τελευταῖο κείμενο τοῦ π. Ἰωάννη Ρωμανίδη

Τό κείμενο πού ἀκολουθεῖ, εἶναι τό τελευταῖο πού βγῆκε ἀπό τήν (ἠλεκτρονική) γραφίδα τοῦ π. Ἰωάννη Ρωμανίδη, τό ὁποῖο καί ἀπέστειλε σέ ὅλους τους Μητροπολίτες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

Τό ἐρέθισμα γιά τήν συγγραφή καί τήν ἀποστολή τοῦ τό ἔδωσε ἡ συζήτηση τοῦ ἀειμνήστου π. Ἰωάννη μέ τόν Μητροπολίτη μας, γιά τήν ὡς ἄνω παρέμβαση τοῦ τελευταίου στήν Ἱεραρχία.

Αὐγουστῖνος Ἰππῶνος,

Πηγή τῶν αἱρέσεων τῶν Παπικῶν, Προτεσταντῶν καί τοῦ Βαρλαάμ τοῦ Καλαβροῦ

Παρ’ ὅτι ὁ Αὐγουστῖνος συνεδέθη ἀπό Παπικούς καί Προτεστάντες καί πιθηκίζοντες Ὀρθοδόξους μέ τούς Ἁγίους Ἀμβρόσιον καί Ἱερώνυμον, ἡ θεολογία τοῦ οὐδεμίαν σχέσιν ἔχει μέ τήν θεολογίαν τῶν τελευταίων. Οἱ δύο ἀκολουθοῦν τήν παράδοσιν τῶν Ὀρθοδόξων Πατέρων τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ἐνῶ ὁ Αὐγουστῖνος εἶναι ἡ μοναδικὴ πηγή τῆς αἱρέσεως τοῦ Βαρλαάμ τοῦ Καλαβροῦ, ὁ ὁποῖος ἐπολεμήθη ἀπό τόν Ἅγιον Γρηγόριον τόν Παλαμᾶ, καί κατεδικάσθη ἀπό τάς Συνόδους τῆς Κωνσταντινουπόλεως 1341, 1347 καί 1351 διά τήν διδασκαλίαν τοῦ περί τῶν ὑπό τοῦ Θεοῦ ἀποκαλύψεων πρός τούς ἀνθρώπους μέσω κτιστῶν γινομένων καί ἀπογινομένων.

Δηλαδή, διδάσκει ὅτι ὁ Θεός φέρνει εἰς τήν ὕπαρξιν φαινόμενα ὁρατά καί ἀκουστά ἴνα ὀραθοῦν καί ἀκουστοῦν καί τά ὁποῖα ἐπιστρέφει εἰς τό μή ὅν ἅμα τό πέρας τῆς συγκεκριμένης ἀποκαλύψεως. Αὐτά μένουν, ἀφοῦ δέκτες τινές τά ἔχουν καταγράψει.

Ἡ αἵρεσις αὐτή εἶναι ὁ σπόνδυλος τῆς διδασκαλίας τοῦ Αὐγουστίνου, ἀλλά καί τῶν Παπικῶν καί τῶν Προτεσταντῶν μέχρι σήμερον.

Τήν διδασκαλίαν τοῦ αὐτήν ἀναπτύσσει ὁ Αὐγουστῖνος λεπτομερῶς καί τήν ἐπαναλαμβάνει εἰς κάθε κεφάλαιον εἰς τό ὀγκῶδες βιβλίον τοῦ «Περί Ἁγίας Τριάδος».