Skip to main content

Π. Ἰωάννης Σ. Ρωμανίδης (1927-2001) - Παναγιώτη Χριστινάκη: Ἐπικήδειος λόγος

Ἀφιέρωμα στόν Π. Ἰωάννη Σ. Ρωμανίδη (1927-2001)

Ἐπικήδειος στόν π. Ἰωάννη Ρωμανίδη

Ἀπὸ τὸν Καθηγητὴ κ. Παναγιώτη Χριστινάκη

Τό Τμῆμα Ποιμαντικῆς καὶ Κοινωνικῆς Θεολογίας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Ἀθηνῶν ἐκπροσώπησε ὁ Καθηγητής κ. Παναγιώτης Χριστινάκης.

Ὁ κ. Χριστινάκης, ἐκφράζοντας τά συναισθήματα καί τῶν συναδέλφων του, ὑπεγράμμισε τήν μεγάλη προσωπικότητα τοῦ ἐκλιπόντος, καθόσον «δέν φθάνουν τά λόγια γιά νά περιγράψη κανείς μιά προσωπικότητα σάν τόν π. Ἰωάννη».

Ἐν συνεχεία στάθηκε σέ δύο σημεῖα-περιστατικά τῆς ζωῆς τοῦ π. Ἰωάννη, σέ δύο μαρτυρίες, τίς ὁποῖες θεώρησε ἐκφραστικές της προσωπικότητάς του.

Τό πρῶτο σημεῖο ἀφοροῦσε ἕνα περιστατικό, στό ὁποῖο ἦταν μάρτυρας ὁ ἴδιος, κατά τό ὁποῖο ὁ π. Ἰωάννης, ἀπορροφημένος ἀπό τήν προσευχή πού συνήθιζε νά κάνη βηματίζοντας, δέν ἀνταπέδωσε τόν χαιρετισμό σέ ἕναν φοιτητή του, καί αὐτό ἔγινε αἰτία νά ἀποκαλυφθῆ, τελικά, ἡ κρυφή ἀρετή του: «Δεῖγμα ὅτι πρῶτα ἦταν ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ», ὅπως χαρακτηριστικά ἀνέφερε ὁ κ. Χριστινάκης.

Τό δεύτερο σημεῖο ἀφοροῦσε τό ἐπιστημονικό του ἔργο καί συγκεκριμένα τήν διδακτορική του διατριβή, «τό προπατορικό ἁμάρτημα». Ἀπό τούς πολλούς διδάκτορες πού ἔχει βγάλει ἡ «ἐπιστημονική φωλιά», ἡ Θεολογική Σχολή Ἀθηνῶν, ὁ π. Ἰωάννης ξεχώριζε: «Στήν περίπτωση τοῦ π. Ἰωάννη, μέ τήν διδακτορική του διατριβή ἐπιτρέψατέ μου νά πῶ ὅτι, γιά μένα, φάνηκε ἀμέσως ὅτι αὐτό πού βγῆκε εἶναι ἀετόπουλο, ὅτι ἐπρόκειτο νά γίνη, ὅπως καί ἔγινε, ἀετός, πέταξε πέρα, μακριά ἀπ’ ἐδῶ, πῆγε στήν Θεσσαλονίκη». Τήν μετέπειτα πορεία τοῦ παρακολουθοῦσαν οἱ συνάδελφοί του τῶν Ἀθηνῶν μέ «καμάρι», διότι τόν θεωροῦσαν καί δικό τους Καθηγητή, μέχρι καί τά τελευταῖα χρόνια της ζωῆς του, τήν ὁποία χαρακτήριζε «ὁ σταυρός καί ἡ λαμπάδα τοῦ Χριστοῦ».

Καί ὁ κ. Χριστινάκης προέπεμψε τόν π. Ἰωάννη μέ τήν εὐχή:

«Ἅς εἶναι αἰωνία ἡ μνήμη του, διότι μᾶς φώτισε καί μᾶς φωτίζει πολύ».

Π. ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΩΜΑΝΙΔΗΣ

  • Προβολές: 2741