Skip to main content

Ἡ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας καί ἡ Σύναξη τῶν Ἱερέων

“...Σύνοδος γινέσθω”

Ἡ τακτική ἐτήσια σύγκληση τῆς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί ἡ σύγκληση τῆς Ἱερατικῆς Συνάξεως τῶν Ἱερέων τῆς Μητροπόλεώς μας ὑπό τόν Σεβ. Μητροπολίτη κ. Ἱερόθεο, εἶναι δύο γεγονότα-ἐκφράσεις τῆς συνοδικότητος καί τῆς ἱεραρχικότητος τῆς Ἐκκλησίας μας πού ἔχουν τίς ρίζες τους στήν Ἀποστολική περίοδο καί προβλέπονται καί ἐπιβάλλονται ἀπό τούς ἱερούς Κανόνες.

“Οι Ἐπίσκοποι δέν πρέπει νά περιφρονοῦν τήν Σύνοδο, ἀλλά νά πηγαίνουν καί νά διδάσκουν ἤ νά διδάσκονται γιά τήν προκοπή τῶν πιστῶν καί τῶν ἄλλων” (μ' Λαοδικείας). Ἀλλά καί ὁ Ἐπίσκοπος “ἀναβαίνων καί καθεζόμενος σέ αὐτό (σύνθρονο), νά βλέπη ἀπό ψηλά, σάν ἀπό κάποιο παρατηρητήριο, τόν ὑποκείμενον σ’ αὐτόν λαό, καί νά τόν ἐπισκοπή μέ μεγαλύτερη ἀκρίβεια, οἱ δέ Πρεσβύτεροι συνιστάμενοι καί συγκαθεζόμενοι μέ αὐτόν, νά παρακινοῦνται μέ τόν τρόπο αὐτόν ὥστε νά καταρτίζουν τόν λαό, "ὡς συμπόνοι δοθέντες εἰς τόν Ἐπίσκοπον"” (Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης).

Ἡ Συνοδικότητα δέν ἀσκεῖται μόνον στό ἐπίπεδό των Ἐπισκόπων, ἀλλά λειτουργεῖ καί σέ κάθε ἐπίπεδό της ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς.

Α'

Ἡ φετινή Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας συγκαλεῖται τήν 7η μηνός Ὀκτωβρίου. Οἱ εἰσηγητές καί τά θέματα τά ὁποῖα εἰσηγοῦνται εἶναι οἱ ἑξῆς (μετά ἀπό κάθε εἰσήγηση ἐπακολουεῖ συζήτηση καί λήψη ἀποφάσεων):

7 Ὀκτωβρίου: Εἰσαγωγική ὁμιλία τοῦ Μακαριωτάτου. Ἀκολουθεῖ συμπλήρωση καταλόγου των πρός Ἀρχιερατείαν Ἐκλογίμων Κληρικῶν.

8 Ὀκτωβρίου: Εἰσήγηση Μητροπολίτου Ἀλεξανδρουπόλεως κ. Ἀνθίμου μέ θέμα: “Κεφάλαια ζωῆς ἀποτεθησαυρισμένα εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν ἠμῶν διά τάς νέας γενεᾶς τῶν Ἑλλήνων”.
Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱεροθέου: “Ἡ συμβολή τῆς Ἐκκλησίας εἰς τήν ἐπιτυχῆ διοργάνωσιν τῶν Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων τοῦ 2004”.

9 Ὀκτωβρίου: Μητροπολίτου Σερβίων καί Κοζάνης κ. Ἀμβροσίου: “Ποιμαντική ἀντιμετώπιση τοῦ φαινομένου τῆς προοδευτικῆς μετατροπῆς τῆς Χώρας ἠμῶν εἰς πολυπολιτισμικήν, πολυφυλετικήν καί πολυγλωσσικήν τοιαύτην”.
Μητροπολίτου Θηβῶν καί Λεβαδείας κ. Ἱερωνύμου: “Καλλιέργεια Ἱερατικῶν Κλίσεων. Προβλήματα καί προοπτικές”

10 Ὀκτωβρίου: Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Νικολάου: “Ἡ θέσις τῆς Ἐκκλησίας ἐπί τοῦ θέματος τῆς εὐθανασίας”.
Μητροπολίτου Μονεμβασίας καί Σπάρτης κ. Εὐσταθίου: “Ἐνημέρωσις ἐπί τῆς πορείας τῶν οἴκονομικων θεμάτων τῆς Ἐκκλησίας”.
Μητροπολίτου Ἠλείας καί Ὠλένης κ. Γερμανοῦ: “Κανονισμός Ἱεροψαλτών”.

11 Ὀκτωβρίου: Περί τῆς ἐπανυπαγωγῆς τῆς Ἐνορίας τοῦ Ἁγίου Σώστη, ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Νέας Σμύρνης, εἰς τήν Ἱεράν Ἀρχιεπισκοπήν Ἀθηνῶν.
Τέλος, τήν 11η Ὀκτωβρίου θά γίνη καί ἡ πλήρωση τῶν κενῶν Μητροπολιτικῶν θρόνων δί’ ἐκλογῆς νέων Μητροπολιτῶν.

Η Σύνοδος της Ιεραρχίας και η Σύναξη των Ιερέων



Β'

Στίς 17 Σεπτεμβρίου 2002, στό Πνευματικό Κέντρο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, πραγματοποιήθηκε τό Ζ' Ἱερατικό Συνέδριο τῶν Ἱερέων τῆς Μητροπόλεώς μας μέ κεντρικό θέμα “Προσόντα Ἱερέων” - “Εὐχαριστιακή Διακοινωνία”.

Τό πρωΐ τελέσθηκε Ὄρθρος, Ἀρχιερατική θ. Λειτουργία καί μνημόσυνο τοῦ κοιμηθέντος κατά τό παρελθόν ἔτος Ἱερέως (π. Νικολάου Σιαλμᾶ) καί στίς 10:30 στό Πνευματικό Κέντρο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ἄρχισαν οἱ ἐργασίες τοῦ Συνεδρίου. Τήν εἰσαγωγική εἰσήγηση ἔκανε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μᾶς κ. Ἱερόθεος, ὁ ὁποῖος μίλησε γιά τούς ἱερούς Κανόνες καί τόν ρόλο τους στήν ζωή τῆς Ἐκκλησίας. Τόνισε ὅτι οἱ ἱεροί Κανόνες, πού εἶναι ἔργο Οἰκουμενικῶν καί Τοπικῶν Συνόδων καί τῶν ἁγίων Πατέρων, διασφαλίζουν τήν ἀγάπη καί τήν ἑνότητα μεταξύ των μελῶν τῆς Ἐκκλησίας. Ἤλεγξε δέ τήν ἀντιεκκλησιαστική τάση νά παρουσιάζονται οἱ ἱεροί Κανόνες ἀντίθετοί της ἀγάπης, ἀναφερόμενος μάλιστα καί στό ἱστορικό της δημιουργίας αὐτῆς τῆς τάσης ἡ ὁποία ἀργότερα μεταφέρθηκε καί στόν χῶρο μας. Ἐπίσης ἤλεγξε τά δύο ἄκρα πού ἐμφανίζονται στήν ἑρμηνεία καί χρήση τῶν ἱερῶν Κανόνων, δηλαδή τοῦ νομικισμοῦ καί τοῦ ἀντινομισμοῦ.

Ἀκολούθησε εἰσήγηση ἀπό τόν π. Γεώργιο Παπαβαρνάβα, μέ θέμα “Τά προσόντα τῶν Κληρικών”. Στήν ἀρχή τῆς εἰσηγήσεως ἔγινε περίληψη τῆς ὑπ’ ἀριθμ. 2456/8-7-2002 Ἐγκυκλίου τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί ἀναπτύχθηκαν τά βασικότερα σημεῖα τῆς Ἐγκυκλίου ἀπό τόν ὁμιλητή. Ἡ ὡς ἄνω Ἐγκύκλιος, μέ ἀφορμή τά γνωστά γεγονότα τά σχετικά μέ τήν ἀνάρμοστη διαγωγή κάποιων Κληρικῶν, τά ὁποῖα εἶδαν τό φῶς τῆς δημοσιότητος, ἀπηύθυνε στούς Κληρικούς πατρικές νουθεσίες καί παραινέσεις.

Τονίσθηκε τό γεγονός ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι Θεραπευτήριο, Πνευματικό Ἰατρεῖο καί οἱ Ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας εἶναι πνευματικοί Ἰατροί καί θεραπευτές τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ. Ἐπίσης, ὅτι ἡ Ἱερωσύνη ἀπό τήν φύση τῆς εἶναι μαρτύριο καί ὡς ἐκ τούτου οἱ Κληρικοί δοκιμάζουν στήν ζωή τούς πολλούς καί μεγάλους πειρασμούς. Ἐπίσης, ὅτι πρέπει νά προσέχουν τόν ἑαυτό τους, τίς συναναστροφές τους καί τόν τρόπο τῆς ζωῆς τους, νά ἐπιμελοῦνται τόν πνευματικό τους καταρτισμό καί νά φροντίζουν γιά τήν σωτηρία τόσο τήν δική τους ὅσο καί τοῦ ποιμνίου τους. Ἀναφέρθηκαν σοβαρά πάθη Κληρικῶν, ὅπως εἶναι ἡ φιλαργυρία, ἡ μέθη, ἡ ἀπιστία ἡ ἀσέβεια κ.λπ., τά ὁποῖα προξενοῦν σκανδαλισμό στούς πιστούς, καί ἀπό τήν καταδυναστεία τῶν ὁποίων πρέπει νά ἀγωνίζονται νά ἀπαλλαγοῦν.

Η Σύνοδος της Ιεραρχίας και η Σύναξη των ΙερέωνἈκολούθησε ἐμβάθυνση στήν εἰσήγηση ἀπό τόν Σεβασμιώτατο καί παρουσίαση ἐκ μέρους τοῦ μιᾶς ἄλλης Ἐγκυκλίου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου πού ἀπευθύνεται γιά τό ἴδιο θέμα στούς Μητροπολίτας καί τούς ἐφιστᾶ τήν προσοχή γιά τίς χειροτονίες Κληρικῶν.  Μερικές ἀπό τίς ἐρωτήσεις πού τέθηκαν ἤσαν: “Τί νόημα ἔχει ἡ φράση πού λέγαν παλαιοί Ἀρχιερεῖς "ὄψη σύ καί οἱ συμμαρτυρήσαντες" καί ἄν εἶναι ὀρθό νά λέγεται”, “μποροῦν νέοι Ἀρχιμανδρίτες νά καθίστανται προϊστάμενοι Ἐνοριῶν καί νά τελοῦν τό μυστήριο τοῦ γάμου;” κ.α.

Σημαντική ἦταν ἡ παρέμβαση τοῦ π. Ἀρσενίου, ὁ ὁποῖος εἶπε χαρακτηριστικά: “Σεβασμιώτατε, βάλατε τό μαχαίρι στό κόκκαλο, ἀνοίξατε μιά μεγάλη πληγή” καί ἀναφερόμενος στά πάθη τῶν Ἱερέων, ἰδιαίτερα στήν ὑψηλοφροσύνη ἀγάμων κυρίως Κληρικῶν πού ἐπιζητοῦν συνέχεια νά οἰκειοποιοῦνται σύμβολα καί ἐξουσίες ἀνωτέρων τους, καί μάλιστα τῶν Ἐπισκόπων, ἀπέδωσε εὐθύνες γιά τήν κατάσταση αὐτή καί στούς Ἀρχιερεῖς, οἱ ὁποῖοι ἀνέχονται ἤ καί ἐνθαρρύνουν τέτοιες καταστάσεις, καί ἔτσι σιγά σιγά χάνεται τό σεμνό καί μετρημένο καί ταπεινό. Ὁ Σεβασμιώτατος ἔδωσε ἐξηγήσεις καί ἀνέλυσε τό φαινόμενο αὐτό.  Τό μεσημέρι πραγματοποιήθηκε συνεστίαση στήν Αἴθουσα τῆς Ἐνορίας Ἁγίου Δημητρίου. Τό πλούσιο γεῦμα προσέφερε ἡ Ἱερά Μητρόπολη ἐπιμελεία τῶν Πρεσβυτερῶν πού διαμένουν στήν Ναύπακτο καί τοῦ Συνδέσμου Ἀγάπης τῆς Ἐνορίας.

Τό ἀπόγευμα ἔγινε εἰσήγηση ἀπό τόν Πανοσ. Ἀρχιμ. π. Ἀντώνιο Βαζούρα μέ θέμα “Τό πρόβλημα τῆς εὐχαριστιακῆς διακοινωνίας” μέ ἀφορμή τήν ὑπ’ ἀριθμ. 2392/3-7-2002 Ἐγκύκλιο τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, πού ἀναφέρεται στό μεγάλο πρόβλημα τῆς προσέλευσης ἑτεροδόξων ἤ καί ἀλλοθρήσκων σέ Ὀρθοδόξους Ἱερούς Ναούς, μέ σκοπό τήν συμπροσευχή καί τήν συμμετοχή τους στήν θεία Μετάληψη.

Ὁ πανοσιολογιώτατος ὁμιλητῆς ἀναφέρθηκε στήν ἀξία τοῦ Ἐκκλησιασμοῦ καί κυρίως τῆς θείας Κοινωνίας. Τόνισε τήν σημασία τῆς προετοιμασίας γιά τήν θεία Μετάληψη καί ἀνέλυσε τούς λόγους γιά τούς ὁποίους δέν πρέπει οἱ Ὀρθόδοξοι Κληρικοί νά μεταδίδουν τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ σέ αἱρετικούς καί ἀλλοθρήσκους, ἀλλά καί οὔτε καί στούς ἀπροετοίμαστους Ὀρθοδόξους καί σέ ὅσους Ὀρθοδόξους ἔχουν πέσει σέ συγκεκριμένα παραπτώματα. Τελείωσε δέ μέ τόν λόγο τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου, ὁ ὁποῖος ἀπευθυνόμενος στόν ἱερέα τόν παρακαλεῖ ἄν δέν μπορεῖ ὁ ἴδιος νά ἀπομακρύνη τόν αἱρετικό ἀπό τό θυσιαστήριο νά τόν προσκαλέση (τόν ἅγιο Ἰωάννη) καί αὐτός θά προτιμήση νά θυσιάση τήν ζωή του, παρά νά ἐπιτρέψη νά πλησιάση στό θυσιαστήριο ὁ ἀνάξιος.

Ἀκολούθησε περαιτέρω ἀνάλυση τῆς εἰσηγήσεως ἀπό τόν Σεβασμιώτατο, ὁ ὁποῖος ὑπογραμμίζοντας τίς προϋποθέσεις γιά τήν θεία Μετάληψη (ὀρθόδοξο βάπτισμα, ὀρθόδοξη πίστη, μετάνοια) τόνισε τήν πραγματικότητα ὅτι ἡ εὐχαριστιακή διακοινωνία πρέπει νά εἶναι καρπός ἑνώσεως μετά τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ (Ἐκκλησίας) καί ὄχι μέσον γιά τήν ἕνωση.  Ἀκολούθησε πολύ ἐνδιαφέρουσα συζήτηση καί ὑποβολή καίριων ἐρωτήσεων σχετικῶν μέ τό θέμα καί ἀκόμη καί μέ τήν πρακτική πού ἀκολουθεῖται στό Πατριαρχεῖο Ἀντιοχείας σέ σχέση μέ τούς Μονοφυσίτας.

Μέ τήν συζήτηση δόθηκε ἡ εὐκαιρία νά θιγοῦν καί ἄλλα ἐνδιαφέροντα καί φλέγοντα θά λέγαμε γιά τήν Ἐκκλησία θέματα, ὅπως ἡ σχέση δόγματος καί ποιμαντικῆς, ἡ αὐθεντία τῶν ἁγίων Πατέρων καί τῶν ὑπ’ αὐτῶν συντεταγμένων δογμάτων καί ἱερῶν Κανόνων ἔναντί της κοσμικῆς σοφίας κ.α.  Ἐπίσης ἔγινε ἀναφορά στό θέμα τῆς ἀνάμειξης τῶν Κληρικῶν στίς ἐθνικές καί τοπικές ἐκλογές, στήν ἐγρήγορση τῶν Ἱερέων γιά τήν ἀνατροφή τῶν παιδιῶν τους, καί σέ διάφορα διοικητικά καί ὑπηρεσιακά θέματα.
Τό Συνέδριο τελείωσε γύρω στίς 7:30 τό ἀπόγευμα καί κατά κοινή ὁμολογία ἦταν διδακτικότατο.

Ἄρχ. Κ.Ε.Γ. - Πρωτ. Γ.Δ.Π.

“Δύο φορές τόν χρόνο νά γίνεται σύνοδος τῶν Ἐπισκόπων καί νά ἐξετάζουν μεταξύ τους τά δόγματα τῆς εὐσεβείας καί νά διαλύουν τίς ἐκκλησιαστικές διαφωνίες πού ἀνακύπτουν...” (λζ' Ἁγίων Ἀποστόλων),
“Ο Ἐπίσκοπος ἤ ὁ Πρεσβύτερος πού παραμελεῖ τόν κλῆρο ἤ τόν λαό καί δέν τούς διδάσκει τήν εὐσέβεια, νά ἀφορίζεται, καί ἄν ἐπιμένει στήν ἀμέλεια καί τήν ραθυμία, νά καθαιρείται” (νή' Ἁγίων Ἀποστόλων).
Χρέος ἀπαραίτητον εὑρίσκεται εἰς τόν Ἐπίσκοπον νά διδάσκη καθ’ ἑκάστην τόν ὑποκείμενον αὐτῶ λαόν τά εὐσεβῆ δόγματα, καί νά ρυθμίζη αὐτόν πρός πίστιν ὀρθήν καί πολιτείαν ἐνάρετον. Λέγει γάρ ὁ Θεός διά τοῦ Προφήτου Ἰεζεκιήλ, πρός τούς προεστώτας τῶν λαῶν. "Υἱέ ἀνθρώπου, σκοπόν τέθεικά σε τῷ οἴκω Ἰσραήλ, καί τῷ οἴκω Ἰούδα? εἰ μή διαστείλη,μηδέ λαλήσης, ἀποθανεῖται ὁ ἄνομος ἐν τῇ ἀνομία αὐτοῦ, καί τό αἷμα αὐτοῦ ἐκ τῆς χειρός σου ἐκζητήσω." Διά τοῦτο καί ὁ παρών Κανών διορίζεται? Ὅποιος Ἐπίσκοπος, ἤ Πρεσβύτερος (διδακτικούς εἶναι καί τούς Πρεσβυτέρους χρή) ἀμελεῖ τούς κληρικούς του, καί ὅλον τόν ἐπίλοιπον λαόν, καί δέν διδάσεκι αὐτούς τά τῆς εὐσεβείας δόγματα καί ἔργα, ἅς ἀφορίζηται ἕως οὐ νά διορθωθῆ. Εἰ δέ καί ἐπιμένει εἰς τήν ἀμέλειαν καί ραθυμίαν του, ἅς καθαίρεται ὁλότελα, ὡς τῆς ἐπισκοπῆς, καί τοῦ πρεσβυτερίου ἀναξιος” (Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης).

  • Προβολές: 2647