Γραπτά Κηρύγματα: Η προσφορά τών δώρων μας στόν Θεό

Κυριακή 10 Ιουλίου

Αναλύοντας εφέτος στά κυριακάτικα Κηρύγματα τά «πληρωτικά», τίς δεήσεις, δηλαδή, πού απευθύνουμε στόν Θεό κατά τήν θεία Λειτουργία, μετά τήν Μεγάλη Είσοδο καί τήν μεταφορά τών Τιμίων Δώρων από τήν Αγία Πρόθεση στήν Αγία Τράπεζα, έχουμε τήν δυνατότητα νά δούμε καί άλλα θέματα πού σχετίζονται μέ τήν ζωή μας. Αυτό τό βλέπουμε στά αιτήματα τών δεήσεων πρός τόν Θεό.

Η δεύτερη δέηση είναι: «Υπέρ τών προτεθέντων τιμίων Δώρων, τού Κυρίου δεηθώμεν», δηλαδή άς παρακαλέσουμε τόν Κύριο καί Θεό μας γιά τά δώρα πού παραθέσαμε. Ποιά είναι αυτά τά δώρα; Είναι ο άρτος καί ο οίνος πού προσφέρονται γιά νά μεταβληθούν σέ Σώμα καί Αίμα Χριστού. Λέγονται «τίμια Δώρα», γιατί ήδη από τήν αγία Πρόθεση έχουν ξεχωρισθή γιά νά γίνουν Σώμα καί Αίμα Χριστού.

Ο άρτος καί ο οίνος αντιπροσωπεύουν όλα τά υλικά αγαθά πού έχουμε, αλλά καί όλη μας τήν ζωή. Από ό,τι έχουμε, ξεχωρίζουμε αυτά τά βασικά στοιχεία τής ζωής –τό ψωμί καί τό κρασί– καί τά προσφέρουμε στόν Θεό. Ετοιμάζεται τό πρόσφορο μέ προσοχή καί πίστη, συγκεντρώνεται εκλεκτό κρασί καί τά προσφέρουμε στόν Ναό μέ ευλάβεια καί αγάπη στόν Θεό. Έτσι, όλοι συμμετέχουμε μέ τόν τρόπο μας στήν θεία Λειτουργία, ο καθένας ανάλογα μέ τό χάρισμά του. Η ευσεβής νοικοκυρά ετοιμάζεται από ημέρες γιά νά συμμετάσχη στήν θεία Λειτουργία, όχι απλώς διανοητικά καί νοερά, αλλά καί αισθητά, ολοκληρωτικά μέ τό πρόσφορο. Φέρει στόν Ναό τόν εαυτό της, αλλά καί τό πρόσφορο πού είναι μέρος τών υλικών αγαθών.

Όμως, τό πρόσφορο καί τό κρασί δέ είναι απλώς δικά μας δώρα πού τά δίνουμε στόν Θεό, αλλά τά θεωρούμε ως δώρα τού Θεού σέ μάς καί τά αντιπροσφέρουμε σέ Αυτόν. Αυτό λέγεται στήν φράση τού Ιερέως, όταν υψώνη τά δύο αυτά υλικά στοιχεία: «Τά σά εκ τών σών σοί προσφέρομεν κατά πάντα καί διά πάντα», δηλαδή προσφέρουμε σέ Σένα ένα μέρος από τά δικά σου, πού μάς έδωσες, σέ κάθε τόπο καί γιά όλες τίς ευεργεσίες. Έτσι, όλα όσα έχουμε καί όλη μας η ζωή είναι δώρα τού Θεού σέ μάς καί στούς αδελφούς μας. Δέν έχουμε τίποτε δικό μας, όλα είναι δώρα τού Θεού καί πρέπει νά τά προσφέρουμε σέ Αυτόν.

Ένας Ορθόδοξος Ρουμάνος θεολόγος, ο μακαριστός π. Δημήτριος Στανιλοάε, έλεγε ότι όλη η κτίση είναι δώρο τού Θεού στόν άνθρωπο, αλλά πάντοτε τό δώρο συνδέεται μέ τόν σταυρό, δηλαδή συνιστά μιά σταυρική ζωή. Αυτό σημαίνει ότι δέν πρέπει νά κολλάμε στό δώρο καί νά ξεχνάμε Αυτόν πού μάς τό έδωσε. Έτσι, κάθε δώρο έχει τόν δικό του σταυρό, αφού πρέπει νά μή προσκολλόμαστε σέ αυτό καί νά ξεχνάμε τόν Θεό. Σέ μιά τέτοια περίπτωση ο Θεός μάς παίρνει τό δώρο, γιά νά ανεβή ο βαθμός τής σχέσης μας μαζί Του σέ ένα άλλο επίπεδο.

Ευγνωμονούμε τόν Θεό γιά τήν αγάπη Του, γιά τά δώρα πού μάς δίνει, δηλαδή τήν κτίση, τά υλικά αγαθά, τήν ζωή μας, τά αγαπητά μας πρόσωπα πού μάς περιβάλλουν, αλλά πρέπει νά μάθουμε νά ζούμε σταυρικά, δηλαδή νά μή κολλάμε κυριολεκτικά στά δώρα, αλλά νά τά προσφέρουμε στόν Θεό καί τούς αδελφούς μας, γιά νά γνωρίσουμε τόν Ίδιο τόν Θεό.

Η θεία Λειτουργία μάς μαθαίνει νά ζούμε κατ’ αυτόν τόν τρόπο, αφού δίνουμε τόν άρτο καί τόν οίνο καί λαμβάνουμε τό Σώμα καί τό Αίμα τού Χριστού, τό αντίδωρο τής αγάπης Του. Έτσι, κι εμείς μαθαίνουμε πώς νά θεωρούμε τόν κάθε άνθρωπο, ως δώρο τού Θεού σέ μάς, αλλά καί τόν εαυτό μας ως δώρο στόν Θεό καί τούς άλλους, οπότε η επικοινωνία μας μέ τούς ανθρώπους πρέπει νά είναι στήν πραγματικότητα μιά ανταλλαγή δώρων.

Ο Μητροπολιτης

+ Ο Ναυπακτου και Αγιου Βλασιου ΙΕΡΟΘΕΟΣ