Skip to main content

Κυριακή Δ' Ματθαίου, 1 Ἰουλίου - Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ

Ὁ Ἑκατόνταρχος τῆς σημερινῆς εὐαγγελικῆς περικοπής, ποὺ ἦταν ρωμαῖος στρατιωτικός, εἶχε μεγάλη πίστη. Ὄχι ἁπλῶς μιὰ ἀφηρημένη πίστη σὲ κάποιον Θεὸ ποὺ κατοικεῖ στοὺς οὐρανούς, οὔτε σὲ ἕνα ἀνώτατο Ὅν ποὺ διευθύνει τὸν κόσμο, ἀλλὰ εἶχε πίστη στὸν Χριστό. Πίστευε ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι Θεὸς καὶ ὄχι ἁπλὸς ἄνθρωπος ποὺ ἔχει κάποια ἱκανότητα, καὶ ζήτησε νὰ θεραπεύση τὸν δοῦλο του ποὺ ἦταν παράλυτος καὶ παρέμενε στὸ σπίτι. Ἡ πίστη αὐτὴ φαίνεται ἀπὸ τὸν λόγο ποὺ εἶπε στὸν Χριστό: «εἰπὲ λόγῳ καὶ ἰαθήσεται ὁ παίς μου» (Μάτθ. ἡ', 8), δηλαδὴ λέγε ἕναν λόγο, καίτοι βρίσκεσαι μακριά, καὶ θὰ θεραπευθῇ ὁ δοῦλος μου. Ἡ λέξη παὶς σημαίνει ἢ τὸν υἱὸ σὲ μικρὴ ἡλικία ἢ τὸν δοῦλο σὲ κάθε ἡλικία, πρᾶγμα ποὺ συμβαίνει ἐδῶ. Ὁ Χριστὸς ἔκανε δεκτὸ τὸ αἴτημά του καὶ θεραπεύθηκε ὁ παράλυτος δοῦλος.

Εἶναι σημαντικὸ νὰ ὑπογραμμισθῇ αὐτὴ ἡ παράκληση τοῦ ἑκατοντάρχου: «εἰπὲ λόγῳ». Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἔχει ἐνέργεια καὶ ἀναγεννᾶ τοὺς ἀνθρώπους, κάνει θαύματα, δημιουργεῖ ἀλλαγὴ στὸν ἐσωτερικὸ κόσμο τοῦ ἀνθρώπου. Οἱ Πατέρες λένε ὅτι, ὅπως κάθε ὑλικὸ ἀντικείμενο ἔχει ἐνέργεια, ἔτσι καὶ ὁ Θεὸς ἔχει ἐνέργεια. Ἡ διαφορὰ εἶναι ὅτι ἡ ἐνέργεια τῶν ὑλικῶν πραγμάτων εἶναι κτιστή, δηλαδὴ ἔχει ἀρχή, φθορὰ καὶ τέλος, ἐνῷ ἡ ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστη, δηλαδὴ δὲν ἔχει ἀρχή, φθορὰ καὶ τέλος. Ὅπως ὁ ἥλιος φωτίζει, θερμαίνει καὶ ζωογονεῖ τὴν κτίση, ἔτσι καὶ ὁ πνευματικὸς Ἥλιος, ποὺ εἶναι ὁ Τριαδικὸς Θεός, ἔχει ἐνέργεια ποὺ φωτίζει, θερμαίνει καὶ ζωογονεῖ τὸν ἄνθρωπο, ἀλλὰ καὶ ὅλη τὴν κτίση. Ὅλα ὅσα γίνονται στὴν κτίση εἶναι ἀποτελέσματα τῆς ἐνέργειας τοῦ Θεοῦ.

Μὲ αὐτὴν τὴν ἔννοια λέμε ὅτι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἔχει ἐνέργεια δυνατή, ἰσχυρὴ καὶ ἀποτελεσματική. Ὁ ἑκατόνταρχος τὸ κατάλαβε αὐτὸ πολὺ καλά, γιατί, ὅπως λέγει ὁ Εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος, «ἰάθη ὁ παὶς αὐτοῦ ἐν τῇ ὥρα ἐκείνη» (Μάτθ. ἡ,' 13), δηλαδὴ ἔγινε τὸ θαῦμα, χωρὶς νὰ ἐπισκεφθῇ ὁ Χριστὸς στὸ σπίτι του τὸν δοῦλο του. Καὶ ἐμεῖς ὅταν ἔχουμε πίστη καὶ ἐπικαλεσθοῦμε τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, μποροῦμε νὰ αἰσθανθοῦμε τὴν δύναμη τῆς ἐνέργειας τοῦ λόγου Τοῦ. Αὐτὸ γίνεται ὅταν διαβάζουμε μὲ πίστη καὶ ἀγάπη τὴν Ἁγία Γραφή, μέσα στὴν ὁποία περιλαμβάνεται τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ τὸ ὁποῖο ἀποκαλύφθηκε ἀπὸ τὸν Ἴδιο τὸν Χριστό, τοὺς Προφῆτες καὶ τοὺς Ἀποστόλους Τοῦ. Ἡ μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφὴς μπορεῖ νὰ προξενήση ἀληθινὲς ἐπαναστάσεις μέσα στὴν ψυχή μας, νὰ τὴν φωτίση, νὰ τὴν θερμάνη, νὰ τὴν ἐνδυναμώση. Ὅταν διαβάζουμε τὴν Ἁγία Γραφή, αἰσθανόμαστε ἕνα φῶς μέσα μας, ἀφοῦ καταλαβαίνουμε ὅλα ἐκεῖνα ποὺ πρὶν ἦταν ἄγνωστα, θερμαίνεται ἡ καρδιά μας ἀπὸ ἀγάπη καὶ αἴσθηση τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ, καὶ ἐνδυναμώνεται ὅλη ἡ ὕπαρξή μας. Εἶναι εὐλογημένη συνήθεια κάθε μέρα νὰ διαβάζουμε ἕνα κεφάλαιο ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή.

Ἐπίσης, ἡ ἐνέργεια τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ φωτίζει, θερμαίνει, ζωογονεῖ καὶ ἐνδυναμώνει τὸν ἐσωτερικό μας κόσμο, ὅταν προφέρουμε τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ μὲ τὴν προσευχή, ὅταν ἐπαναλαμβάνουμε συχνὰ μὲ πίστη, ἀγάπη καὶ κατάνυξη τὴν εὐχὴ «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με», ποὺ εἶναι ἀνάπτυξη τῆς μικρῆς κραυγῆς ποὺ ἀπευθύνουμε στὸν Θεὸ κατὰ τὶς λατρευτικές μας συνάξεις, δηλαδὴ τὸ «Κύριε ἐλέησον». Καί, βέβαια, ὅταν κοινωνοῦμε τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, κατόπιν προετοιμασίας, αἰσθανόμαστε τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ μέσα μας.

Καὶ οἱ λόγοι τῶν ἀνθρώπων ἔχουν ἐνέργεια καὶ δύναμη, ἀλλὰ προκαλοῦν κακία, σύγχυση, δημιουργοῦν προβλήματα, γιατί πολλὲς φορὲς προέρχονται ἀπὸ τὰ πάθη τους. Γι’ αὐτὸ ἀκοῦμε σήμερα πολλοὺς ἀνθρώπινους λόγους ποὺ μᾶς δημιουργοῦν ἀναστάτωση.
Πρέπει νὰ ἐμπιστευόμαστε τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ ποὺ εἰρηνεύει τὴν καρδιά μας, τὴν παρηγορεῖ, τὴν ἐνδυναμώνει. Ἅς δοκιμάσουμε αὐτὴν τὴν ἀλήθεια. Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἔχει μεγαλύτερη δύναμη ἀπὸ τὴν πυρηνικὴ ἐνέργεια, ἀπὸ τὴν ἀτομικὴ βόμβα, ἀφοῦ δημιουργεῖ ἀναγεννημένους ἀνθρώπους μὲ εἰρηνικὸ τρόπο, οἱ ὁποῖοι θὰ παραμένουν αἰώνια μέσα στὸ Φῶς τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Δοκιμάστε, ἀδελφοί μου, αὐτὴν τὴν μεγάλη δύναμη τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ.

Ὁ Μητροπολίτης

Ὁ Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΣ

ΓΡΑΠΤΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ

  • Προβολές: 2771