Κύριο Θέμα: Πάσχα στήν Ναύπακτο

Τά Πάθη τοῦ Χριστοῦ καί ἡ Ἀνάσταση γιορτάστηκαν καί φέτος στήν Ναύπακτο μέ κατάνυξη καί λαμπρότητα.

Τό πρωΐ τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς, στίς Ὧρες καί στόν Ἑσπερινό τῆς Ἀποκαθήλωσης, ὁ Σεβασμιώτατος χοροστάτησε στόν μεγαλοπρεπῆ Ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς, στήν ὁποία τελέσθηκαν οἱ Ἀκολουθίες μέ ἱεροπρέπεια στήν ὁποία συμμετεῖχαν οἱ Ἱερεῖς τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, οἱ Διάκονοι, οἱ ἱεροψάλτες, οἱ Ἐπίτροποι καί ὅλος ὁ λαός μεταξύ τῶν ὁποίων ἦταν ὁ δήμαρχος τῆς Ναυπακτίας κ. Βασίλειος Γκίζας.

Στήν ὁμιλία του ὁ Σεβασμιώτατος ἀναφέρθηκε σέ δύο περιστατικά μέ τόν Πιλάτο.

Τό πρῶτο ἦταν ὁ διάλογος τοῦ Χριστοῦ μέ τόν Πιλάτο. Ὁ Πιλάτος ρώτησε τόν Χριστό ἄν εἶναι Βασιλεύς καί ὁ Χριστός ἀπάντησε ὅτι Αὐτός ἦλθε στον κόσμο γιά νά μαρτυρήση γιά τήν ἀλήθεια καί ἐκεῖνος πού εἶναι ἀπό τήν ἀλήθεια ἀκούει τήν φωνή του. Ὁ Πιλάτος ἀπάντησε, «τί ἐστιν ἡ ἀλήθεια». Αὐτό ἦταν ἔκφραση τοῦ σκεπτικισμοῦ καί τοῦ σχετικισμοῦ πού ἐπικρατοῦσε τήν ἐποχή ἐκείνη καί στήν ἐποχή μας.

Τό δεύτερο περιστατικό ἦταν ἡ αἴτηση τόν ἀρχιερέων καί τῶν Φαρισαίων στόν Πιλάτο νά δώση ἐντολή νά φρουρηθῆ ὁ τάφος τοῦ Χριστοῦ γιατί θυμήθηκαν ὅτι «ὁ πλάνος ἐκεῖνος» εἶχε πεῖ ὅτι μετά ἀπό τρεῖς ἡμέρες θά ἀναστηθῆ, ἔτσι χρειάζεται φρουρά γιά νά μήν κλέψουν τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ οἱ Μαθητές Του καί ποῦν στόν λαό ὅτι ἀναστήθηκε. Εἶπε ὁ Σεβασμιώτατος ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ἡ ἀλήθεια καί ἐκεῖνοι τόν χαρακτηρίζουν ὡς πλάνο. Ἀλήθεια καί πλάνη ἐπικρατεῖ σέ κάθε ἐποχή. Κατέληξε ὁ Σεβασμιώτατος ὅτι πρέπει νά ὁμολογοῦμε ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ἡ ὁδός, ἡ ἀλήθεια καί ἡ ζωή, ἔτσι θά ἀποφύγουμε κάθε πλανεμένο.

***

Τό ἀπόγευμα ἐψάλη σέ ὅλους τούς Ἱερούς Ναούς ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου τοῦ Μεγάλου Σαββάτου μέ τά Ἐγκώμια καί ἔγινε ἡ περιφορά τῶν Ἐπιταφίων.

Ὁ Σεβασμιώτατος χοροστάτησε στήν ἀκολουθία τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου. Στήν συνέχεια ἔγινε ἡ ἔξοδος τῶν Ἐπιταφίων στό πανέμορφο λιμάνι τῆς Ναυπάκτου. Ἔγινε συνάντηση μέ τόν Ἐπιτάφιο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς καί ἀπευθύνθηκε δέηση στόν Θεό. Ὁ Σεβασμιώτατος στόν σύντομο λόγο του εἶπε ὅτι κατά ἕναν σύγχρονο στοχαστή ὁ ἄνθρωπος χαρακτηρίζεται ἀπό τόν βίο, τήν ζωή καί τήν ψυχή, ἡ λέξη ζωή συνδέεται μέ τίς λέξεις βίος καί ψυχή, ἀλλά ὁ ἄνθρωπος ἔχει καί κάτι πέρα ἀπό αὐτά. Ἐπειδή ἀναζητᾶ τόν Θεό εἶναι καί θεολογικό ὄν, ὄχι τόν ὁποιοδήποτε Θεό, ἕναν φεουδάρχη Θεό καί ἕναν «σαδιστή πατέρα», ἀλλά τόν Χριστό πού εἶναι φίλος μας, ὁ ἀδελφός μας, ὁ νυμφίος μας πού θυσιάστηκε γιά ἐμᾶς. Αὐτόν πρέπει νά ἀγαπήσουμε.

Ὁ Δῆμος Ναυπακτίας φρόντισε νά εἶναι ἰδιαίτερα στολισμένο τό λιμάνι, τό κάστρο καί ἡ θάλασσα. Ἡ Παπαχαραλάμπειος Δημοτική Φιλαρμονική Μουσική ἔδωσε τόν ἰδιαίτερο τόνο, τό ἴδιο καί ἡ Μικτή Χορωδία Ναυπάκτου.

Παρόντες ἦταν οἱ Βουλευτές κ. Λιβανός καί κ. Κωνσταντόπουλος, ὁ Περιφερειάρχης Δυτικῆς Ἑλλάδος κ. Νεκτάριος Φαρμάκης, ὁ Δήμαρχος Ναυπακτίας κ. Βασίλειος Γκίζας, οἱ ἄρχοντες καί πλῆθος κόσμου.

 ***

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱερόθεος προεξῆρχε τῆς τελετῆς τῆς Ἀναστάσεως στήν κατάμεστη ἀπό κόσμο πλατεῖα ἔμπροσθεν τοῦ Ἱεροῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Ἁγίου Δημητρίου. Στήν συνέχεια ἀκολούθησε ὁ πανηγυρικός Ἀναστάσιμος Ὄρθρος μέ τήν Πασχαλινή Θεία Λειτουργία.

Στήν Ἐγκύκλιο γιά τήν ἑορτή τοῦ Πάσχα, ἡ ὁποία δημοσιεύεται: Ἡ Νέκρωση τοῦ θανάτου, ὁ Σεβασμιώτατος ἀναφέρθηκε στήν νίκη τοῦ Χριστοῦ ἐπί τοῦ θανάτου. Στό Κοινωνικό ἀναγνώσθηκε ὁ Κατηχητικός Λόγος τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου καί εὐλογήθηκαν τά «ὠά καί τό γάλα τό πεπηγός».  Ἐκκλησιάσθηκαν ὁ Βουλευτής Αἰτωλοακαρνανίας κ. Δ. Κωνσταντόπουλος, πολιτευτές καί μεγάλο πλῆθος πιστῶν.

***

Πανηγυρικά τελέσθηκε καί φέτος ὁ Ἑσπερινός τῆς Ἀγάπης στήν Ναύπακτο. Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱερόθεος, τέλεσε τό ἀπόγευμα τῆς Κυριακῆς τόν Ἀναστάσιμο Ἑσπερινό στόν µεγαλοπρεπῆ Ἱερό Ναό Ἁγίας Παρασκευῆς Ναυπάκτου, πλαισιούµενος ἀπό τούς Ἐφημερίους καί Ἱεροκήρυκες τῆς Πόλης καί µέ τήν συµµετοχή πολλῶν πιστῶν.

Πρίν τήν ἔναρξη τῆς Ἀκολουθίας ὁ Σεβασµιώτατος ἐνδύθηκε τήν ἀρχιερατική στολή του στὸ µέσον τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, ἐνῶ στά ἑσπέρια Στιχηρά θυµίασε τόν κυρίως Ναό, ἀλλά καί τόν Γυναικωνίτη. Στὴν συνέχεια, κατά τό ἔθος, ἐκφωνήθηκε τό Εὐαγγέλιο σέ διάφορες γλῶσσες, ὅπως στά Σερβικά, στά Ἀγγλικά, στά Γαλλικά καί στά ἀρχαιοπρεπῆ Ὁμηρικά. Κατόπιν ἀναγνώσθηκε ἡ Ποιµαντορική Ἐγκύκλιος τοῦ Πάσχα ἀπό τόν Πρωτοπ. π. Θωμᾶ Βαμβίνη, Γενικό Ἀρχιερατικό Ἐπίτροπο τῆς Μητροπόλεως.

Κατά τήν ἀπόλυση ὁ Σεβασμιώτατος σχολίασε µέ συντοµία τήν φράση «Οὔσης ὀψίας τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ», τονίζοντας ὅτι εἶναι σηµαντικό νά σκεφτόμαστε πώς αὐτήν τήν ἀπογευματινή ὥρα ἐμφανίσθηκε ὁ Χριστός στούς Μαθητές Του. Ἀνέλυσε τά διάφορα Τυπικὰ ὡς πρός τήν ὥρα τῆς τελέσεως τοῦ Ἑσπερινοῦ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ καί τήν ἔνδυση τοῦ Ἀρχιερέως, ὁ ὁποῖος εἶναι εἰς τύπον και τόπον τῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ καί ὄχι ἀντιπρόσωπος τοῦ Χριστοῦ στήν γῆ, άλλά εἶναι καί διάδοχος τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων.

Ἀπό αὐτήν τήν ἀρχή ἐξάγονται πολλές ἐκκλησιολογικές συνέπειες, ὅπως ὅτι ὁ Χριστός ἔδωσε στούς Ἀποστόλους τήν δωρεά τῆς ἀφέσεως ἤ µή τῶν ἁμαρτιῶν τῶν Χριστιανῶν. Στό τέλος τῆς Ἀκολουθίας τοῦ Ἑσπερινοῦ ὁ Σεβασμιώτατος ἔδωσε τίς πασχαλινές εὐχές του στό ἐκκλησίασμα, μοίρασε γιά εὐλογία κόκκινα αὐγά καί συνοµίλησε µέ τούς πιστούς.

***

Τήν Δεύτερη ἡμέρα τοῦ Πάσχα ὁ Σεβασμιώτατος λειτούργησε στόν Ἱερό Ναό τῆς Παναξιώτισσας Γαβρολίµνης, ἕνα λαμπρό κτίσμα τοῦ 10ου αἰῶνος, πού εἶναι τό κόσµηµα ὅλης τῆς περιοχῆς καί τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως. Μαζί του συλλειτούργησαν οἱ Ἱερεῖς π. Ἰωάννης Γιαννακόπουλος καί π. Ἰωάννης Βλάχος καί οἱ Διάκονοι π. Παΐσιος Παρασκευᾶς καί π. Ἀντώνιος Ἀντωνιάδης.

Στό κήρυγµά του ὁ Σεβασμιώτατος ἀναφέρθηκε κατ' ἀρχάς στήν συγκίνησή του πού λειτούργησε αὐτήν τήν ἡμέρα στόν ἱστορικό Ναό τῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου Παναξιώτισσας, πού ἔχει ζωή καί ἱστορία δέκα αἰώνων, ἦταν Καθολικό Ἱερᾶς Μονῆς καί μνημεῖο μεγάλης ἱστορικῆς καί ἀρχιτεκτονικῆς ἀξίας.

Συγχρόνως ὁμίλησε γιά τό ὅτι χιλιάδες ἄνθρωποι σέ αὐτόν τόν Ἱερό Ναό ἔψαλαν τόν θεολογικότατο Κανόνα τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ καί τά ἄλλα ἀναστάσιμα τροπάρια, πανηγυρίζοντας τήν νέκρωση τοῦ θανάτου.Εὐχήθηκε δέ νά ἑορτάζουμε αὐτό τό γεγονός µέ πνευματική ἔμπνευση, µέ ψυχικη εὐφροσύνη• νά ἔχουμε τήν ἔμπνευση τοῦ ποιητοῦ, τοῦ καλλιτέχνου, ἐπειδή ὁ θάνατος δέν ἔχει δύναμη καί τόν νικᾶμε µέ τήν δύναμη τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ.