Γραπτὰ Κυρήγματα: Κυριακή, 15 Αυγούστου, Ἑορτὴ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, Θεοτόκος και Εκκλησία

Η Εκκλησία του Χριστού, αγαπητοί μου αδελφοί, είναι το Θεανθρώπινο Σώμα του Χριστού. Η Εκκλησία της Παλαιάς Διαθήκης ήταν πνευματική και την αποτελούσαν οι δίκαιοι, οι οποίοι όμως δεν είχαν υπερβή τον θάνατο, αλλά όμως με την ενανθρώπιση του Χριστού η Εκκλησία έγινε σωματική, δηλαδή προσλήφθηκε από τον Χριστό και έγινε Σώμα Του. Καί σε αυτό συνήργησε η Παναγία, γιατί εκείνη έδωσε το σώμα της στον Χριστό, ο οποίος το θέωσε και το έκανε Εκκλησία. Καί μόνο από αυτό φαίνεται η μεγάλη αξία της Παναγίας μας, και ότι αυτή είναι η χαρά και η αιτία της θεώσεώς μας.

Επομένως, όταν λέμε Εκκλησία εννοούμε τον Νυμφίο Χριστό, την Μητέρα του Νυμφίου Χριστού και τούς φίλους του Νυμφίου Χριστού, τούς αγίους. Μέσα σε αυτήν την κοινωνία επιτυγχάνεται η θέωση του ανθρώπου και ο αγιασμός της κτίσεως και βεβαίως γίνονται όλες οι μεγάλες αλλαγές στην κοινωνία και τον κόσμο.

Στά κηρύγματα αυτών των μηνών αναφερθήκαμε και θα αναφερθούμε στα μυστήρια της Εκκλησίας μας, και είδαμε την σημασία που έχουν για την ζωή μας. Δέν μπορεί να υπάρξη πνευματική ζωή έξω από τα μυστήρια της Εκκλησίας μας, ιδιαιτέρως έξω από το άγιο Βάπτισμα, το άγιο Χρίσμα και την θεία Κοινωνία. Όμως σε αυτά τα μυστήρια συμμετέχει και η Παναγία μας. Η επίσκεψη του αγγέλου κατά τον Ευαγγελισμό και η λήψη του Αγίου Πνεύματος είναι το Βάπτισμα και το Χρίσμα της Παναγίας μας, διότι δι’ αυτού του τρόπου καθαρίσθηκε το κατ’ εικόνα της και εχρίσθη υπό του Αγίου Πνεύματος. Άν δούμε το άγιο Βάπτισμα μέσα από την Ορθόδοξη προοπτική, όχι απλώς ως ελευθέρωση από την κληρονομική ενοχή, αλλά ως κάθαρση του κατ’ εικόνα, τότε καταλαβαίνουμε και την κατάσταση της φύσεως της Παναγίας κατά τον Ευαγγελισμό. Μέ την σύλληψη του Χριστού στην κοιλία της Παναγίας μας μπορεί κανείς να πή ότι η Παναγία κοινωνούσε του Χριστού. Η στενή σχέση του εμβρύου Χριστού με την Μητέρα Του δείχνει ότι η Παναγία είχε για εννέα μήνες, κατά τούς οποίους κυοφορούσε τον Χριστό, μιά συνεχή θεία Κοινωνία. Καί με την κοίμησή της και την άνοδό της σωματικώς στον ουρανό, η Παναγία έζησε την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού και την ανάσταση και του σώματός της.

Αφού αναγνωρίζουμε την μεγάλη αξία της θείας Ευχαριστίας πρέπει να δούμε και την σχέση της Παναγίας με το μυστήριο της θείας Ευχαριστίας. Τό σημαντικό είναι ότι έχουμε την μεγάλη τιμή, κατά την διάρκεια της θείας Ευχαριστίας, να κοινωνούμε το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, αλλά αυτό το οφείλουμε και στην Παναγία, διότι αυτό το Σώμα Του ο Χριστός το έλαβε από την μητέρα Του και το εθέωσε. Μέσα σε αυτήν την προοπτική ο άγιος Συμεών ο νέος Θεολόγος λέγει ότι οι κοινωνούντες της σαρκός του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού κοινωνούν και της σαρκός της Παναγίας. Ακόμη και το αντίδωρο, κατά μία ερμηνεία, είναι ευλογία της Παναγίας μας. Γιατί ο άρτος που προσφέρεται στην προσκομιδή υπενθυμίζει την Θεοτόκο, αφού από το πρόσφορο βγαίνει ο αμνός για να προσφερθή και να μεταβληθή σε Σώμα Χριστού, οπότε το υπόλοιπο μέρος του προσφόρου δίδεται εις ανάμνηση της Παναγίας.

Η Παναγία, αγαπητοί μου αδελφοί, συνδέεται στενά με τον Χριστό, γι’ αυτό και συνήθως οι αγιογράφοι την αγιογραφούν έχοντας στην αγκαλιά της τον Χριστό. Κατ’ επέκταση η Παναγία συνδέεται και με την Εκκλησία, γιατί όπως η Εκκλησία έχει στο κέντρο της τον Χριστό, έτσι και η Παναγία κρατά στην αγκαλιά της τον Χριστό. Καί όπως διά της Εκκλησίας γνωρίζουμε τον Χριστό, έτσι και διά της Παναγίας οδηγούμαστε στην αγάπη προς τον Χριστό. Καί όπως η Εκκλησία προσεύχεται για την σωτηρία μας, έτσι και η Παναγία προσεύχεται αδιάλειπτα για μάς.

Υμνούμε τον Χριστό που είναι ο Σωτήρας και ευεργέτης μας, αλλά δοξάζουμε και την Παναγία μας που έγινε η χαρά και αιτία της αναδημιουργίας μας. Καί εγκαταλείπουμε τον εαυτό μας στην θεομητορική της καρδιά και στην φιλανθρωπία της για όλους μας. Τήν παρακαλούμε, την ικετεύουμε να μάς προστατεύη, να μάς ενισχύη και να πρεσβεύη για μάς, καθ’ όλη την ζωή μας, κατά την ώρα του θανάτου μας, αλλά κυρίως κατά την φρικτή ώρα της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού.

«Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς».

† Ο Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΣ