Γραπτὰ Κυρήγματα: Κυριακή, 6 Ιουλίου

Εωθινό Γ', Μάρκ ιστ', 9-20

Τα φετινά κυριακάτικα κηρύγματα, αγαπητοί μου αδελφοί, θα αναφέρωνται στα Εωθινά Ευαγγέλια, τα οποία διαβάζονται κατά την διάρκεια του όρθρου των Κυριακών. Δηλαδή, το πρωΐ κάθε Κυριακής, πριν αρχίση η θεία Λειτουργία, κατά την διάρκεια του όρθρου, διαβάζεται ένα Ευαγγέλιο, το οποίο αναφέρεται στην Ανάσταση του Χριστού. Λέγονται Εωθινά τα Ευαγγέλια αυτά, αφ’ ενός μεν γιατί διαβάζονται τα ξημερώματα στους Ναούς (Εωθινόν σημαίνει πρωϊνόν), αφ’ ετέρου δε γιατί αναφέρονται στο μεγάλο γεγονός της Αναστάσεως του Χριστού, που είναι ο όρθρος, θα λέγαμε το ξημέρωμα μιας άλλης ζωής της ανθρωπότητος, αφού με την Ανάστασή Του ο Χριστός έδωσε μια άλλη ζωή, που είναι προοίμιο της μεγάλης ημέρας της Βασιλείας των Ουρανών.

Τα Εωθινά Ευαγγέλια είναι ένδεκα τον αριθμό και είναι κομμάτια από τους τέσσερεις Ευαγγελιστές και παρουσιάζουν μερικά περιστατικά από το μεγάλο γεγονός της Αναστάσεως του Χριστού. Είναι, λοιπόν, φανερόν ότι στα φετινά κηρύγματα θα αναφερθούμε στην Ανάσταση του Χριστού, αφού κάθε Κυριακή στην Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζουμε αυτό το γεγονός. Όμως θα είμαστε πολύ συνοπτικοί, και δεν θα αναλύσουμε ολόκληρο το Εωθινό Ευαγγέλιο, που έχει καθορισθή να διαβάζεται το πρωΐ της Κυριακής.

Το σημερινό Εωθινό, που είναι το τρίτο, είναι ένα κομμάτι από το κατά Μάρκον Ευαγγέλιο (Μάρκ. ιστ', 9-20) και αναφέρεται σε τρεις εμφανίσεις του Αναστάντος Χριστού. Η πρώτη έγινε στην Μαρία την Μαγδαληνή, από την οποία ο Χριστός είχε βγάλει επτά δαιμόνια. Η δεύτερη εμφάνισή Του ήταν σε δύο μαθητές, που πήγαν στα χωράφια τους την ημέρα της Αναστάσεως και μάλιστα εμφανίσθηκε “εν ετέρα μορφή» , δηλαδή οι μαθητές αυτοί είδαν τον Χριστό με την δόξα της Αναστάσεως, όχι όπως τον ήξεραν προηγουμένως. Και η τρίτη εμφάνιση ήταν στους ένδεκα μαθητές την ώρα που έτρωγαν.

Το σημαντικό από το Εωθινό αυτό Ευαγγέλιο είναι ότι δείχνει την δυσπιστία των μαθητών στις πληροφορίες που τους μετέδωσαν τόσο η Μαρία η Μαγδαληνή όσο και οι δύο μαθητές που τον είδαν προηγουμένως. Ο Χριστός, τελικά, όταν εμφανίσθηκε στους ένδεκα, αφ’ ενός μεν τους επέπληξε γιατί αμφέβαλαν για την Ανάστασή Του, αφ’ ετέρου δε τους έδωσε εντολή να πορευθούν σε ολόκληρο τον κόσμο και να κηρύξουν το γεγονός της Αναστάσεως. Μαζί με το κήρυγμα της Αναστάσεως θα έπρεπε οι μαθητές να τους βαπτίζουν διότι έτσι θα ενεργήται η σωτηρία. Βέβαια, τους προανήγγειλε ότι όποιοι πιστεύσουν στην Ανάσταση θα δούν πολλά θαύματα στην ζωή τους, ήτοι θα εκδιώκουν τα δαιμόνια με την επίκληση του ονόματός Του, θα μιλούν νέες γλώσσες, θα έχουν κυριαρχία πάνω στην κτίση και σε αυτά τα δηλητηριώδη φίδια, και ακόμη θα θεραπεύουν τους αρρώστους.

Το γεγονός είναι ότι η πρώτη δυσπιστία των μαθητών οφειλόταν στο ότι δεν τους ικανοποιούσε η πίστη εξ ακοής. Όταν όμως είδαν προσωπικά τον Αναστάντα Χριστό, τότε άπέκτησαν την πίστη εκ θεωρίας και βεβαίως με την πίστη αυτή, που είναι εμπειρία και ζωή, έκαναν θαύματα και έτσι αναγέννησαν τους ανθρώπους και ανακαίνισαν ολόκληρο τον κόσμο.

Η δύναμη της Αναστάσεως είναι μεγάλη. Δεν μπορεί να συγκριθή τίποτε μαζί της. Μόνον που χρειάζεται και εμείς από την πίστη εξ ακοής να περάσουμε στην πίστη εκ θεωρίας. Έχοντας την ευλογία να ζούμε μέσα στην Εκκλησία της Αναστάσεως, που είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία, πρέπει να αγωνιζόμαστε για να αποκτήσουμε προσωπική εμπειρία του μεγάλου μυστηρίου της Αναστάσεως, ώστε έτσι να γίνουμε υιοί της Αναστάσεως.

† Ο Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΣ