Skip to main content

Συνέντευξη - Ἐκκλησιαστικὰ καὶ τοπικὰ θέματα

Μητροπολίτου Ναυπάκτου & Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

Ἡ συνέντευξη αὐτὴ δόθηκε στὸν δημοσιογράφο Εὐάγγελο Καρανικόλα καὶ δημοσιεύθηκε στὴν τοπικὴ ἐφημερίδα "Ἐφημερίδα Αἰτωλοακαρνανίας".

 

1. ΕΡΩΤΗΣΗ: Σὲ παρελθοῦσα ὁμιλία σας ἀναφέρατε τὴν κατάλληλη κοινωνία ποὺ θὰ πρέπει νὰ ἀποτελῇ στόχο καὶ στὴν ὁποία μποροῦμε νὰ φτάσουμε μέσα ἀπὸ τὴν ἐπικοινωνία καὶ τὴν ἱστορικὴ γνώση. Πῶς ἀκριβῶς ὁρίζετε αὐτὴν τὴν κοινωνία; Ψήγματα αὐτῆς ἢ βοηθητικὰ πρὸς αὐτὴν τὴν κατεύθυνση στοιχεῖα ἐντοπίζονται σήμερα;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ἐκεῖνο ποὺ εἶπα εἶναι ὅτι στὴν ἐποχὴ ποὺ ἔρχεται θὰ ζήσουμε σὲ πολυπολιτισμικὲς κοινωνίες, στὶς ὁποῖες θὰ ὑπάρχουν πολλοὶ πολιτισμοὶ καὶ πολλὲς παραδόσεις. Ἤδη αὐτὸ σὲ ἕνα βαθμὸ γίνεται καὶ σήμερα. Ἑπομένως, χρειάζεται ἀφ' ἑνὸς μὲν νὰ γνωρίζουμε ἐπαρκῶς τὴν δική μας παράδοση, γιὰ νὰ ἔχουμε κάτι σταθερό, ἀφ' ἑτέρου δὲ νὰ ἔχουμε ἐπικοινωνία μὲ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ θὰ ἔχουν ἄλλες παραδόσεις. Αὐτὸ θὰ μᾶς βοηθήση ἀφ' ἑνὸς μὲν νὰ μὴ ἀφομοιωθοῦμε καὶ ἀλλοτριωθοῦμε πολιτιστικά, ἀφ' ἑτέρου δὲ νὰ μὴ διακρινόμαστε ἀπὸ φονταμενταλισμούς, δηλαδή, ὅπως εἶπε κάποιος, νὰ ἐπικρατῆ ἡ ἐπιβίωση καὶ ἡ συμβίωση. Πρέπει νὰ καταπολεμήσουμε τὸν ρατσισμό, ὄχι μόνον τὸν φυλετικό, ἀλλὰ καὶ τὸν κοινωνικὸ ρατσισμό, δηλαδὴ τὸ φαινόμενο ἐκεῖνο ποὺ θεωροῦμε ὡς ξένους ὄχι μόνον τοὺς ἀλλοφύλους, ἀλλὰ καὶ τοὺς ὁμοφύλους ποὺ γεννήθηκαν σὲ ἄλλο χῶρο τῆς Ἑλλάδος καὶ μένουν στὴν δική μας πόλη. Νομίζω ὅτι καὶ σήμερα ὑπάρχουν ὥριμοι ψυχολογικὰ καὶ πνευματικὰ ἄνθρωποι ποὺ ἐνεργοῦν ἀνθρώπινα καὶ ὀρθόδοξα.

 

2. ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιὲς εἶναι οἱ προοπτικὲς ἀνάπτυξης τῆς πόλης τῆς Ναυπάκτου, ἂν λάβουμε ὑπόψη μας καὶ τὴν ἵδρυση ΤΕΙ Ναυπάκτου καὶ βέβαια τὸ πολὺ σημαντικὸ ἔργο τῆς γέφυρας;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Εἶναι ἀλήθεια ὅτι τόσο ἡ σύνδεση Ρίου - Ἀντιρρίου μὲ τὴν γέφυρα ποὺ κατασκευάζεται, ὅσο καὶ ἡ δημιουργία τοῦ Παραρτήματος ΤΕΙ θὰ εἶναι δύο πόλοι ἀνάπτυξης τῆς περιοχῆς μας. Αὐτὸ θὰ πρέπει ἀπὸ τώρα νὰ μᾶς ἐνεργοποιήση σὲ πολλοὺς τομεῖς, περιβαλλοντολογικούς, οἰκοδομικούς, κοινωνικούς, πολιτιστικούς. Ἐπίσης ἡ Ἐκκλησία πρέπει νὰ δραστηριοποιηθῇ γιὰ νὰ ἀναπτύξη τὴν ποιμαντική της. Θεωρῶ ὅτι τὸ μεγαλύτερο ἔργο τῆς Ἐκκλησίας σήμερα εἶναι ἡ ποιμαντικὴ ποὺ πρέπει νὰ κάνη σὲ ὅλες τὶς κατηγορίες τῶν ἀνθρώπων.

 

3. ΕΡΩΤΗΣΗ: Πῶς ἀντιμετωπίζετε τὸ φαινόμενο τῶν κρίσεων μεταξὺ Πατριαρχείου καὶ Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας; Ὑπάρχουν σὲ τοπικὸ ἐπίπεδο παρόμοιες ἔριδες; Ρωτᾶμε, γιατί γίνεται ἀρκετὸς λόγος γιὰ ἔνταση στὶς σχέσεις μεταξὺ Μητροπόλεων καὶ Μονῶν.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Οἱ κρίσεις στὶς μεταπτωτικὲς κοινωνίες εἶναι συνηθισμένα φαινόμενα. Ἔτσι ἔχουμε κρίσεις σὲ πρόσωπα, σὲ κοινωνίες, σὲ θεσμούς. Αὐτὸ ποὺ γίνεται μεταξὺ Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ τοῦ Πατριαρχείου αὐτὸν τὸν καιρό, γίνεται καὶ σὲ ἄλλα μικρότερα ἐπίπεδα. Ὅσο ζωντανὸς εἶναι ὁ ὀργανισμὸς τόσο καὶ μεγαλύτερο πυρετὸ προκαλεῖ. Νομίζω ὅτι ὅταν ὅλοι σέβονται τοὺς ἱεροὺς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας, καὶ τοὺς θεσμούς, τότε οἱ κρίσεις ἢ ἀποφεύγονται ἢ μειώνονται. Τελικά, ὅταν ὁ καθένας γνωρίζει τὸν ρόλο του μέσα στὴν Ἐκκλησία καὶ ἀκόμη ὅταν, παρὰ τὰ λάθη, κυριαρχεῖ ἡ ταπείνωση καὶ ἡ μετάνοια, τότε οἱ κρίσεις ἀντιμετωπίζονται θετικά. Τὸν ταπεινὸ ἄνθρωπο κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ βλάψη καὶ νὰ ἀδικήση.

 

4. ΕΡΩΤΗΣΗ: Ἡ Ἐκκλησία στὴν Ἑλλάδα παίζει συμπληρωματικὸ ρόλο ἀπέναντι στὸ Κράτος ἢ ἔχει αὐτόνομη πορεία καὶ δράση;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Μεταξὺ διοικήσεως τῆς Ἐκκλησίας καὶ διοικήσεως τῆς Πολιτείας ὑπάρχουν διακριτοὶ ρόλοι, ὅπως συνήθως λέμε. Ἡ Ἐκκλησία ὅμως ὡς πνευματικὸς θεσμός, χωρὶς νὰ ἀσχολῆται μὲ τὴν πολιτική, εἶναι μιὰ μεγάλη εὐρύτερη οἰκογένεια, στὴν ὁποία ἀνήκουν ὅλοι οἱ βαπτισμένοι καὶ οἱ ἄρχοντες καὶ οἱ ἀρχόμενοι, καὶ οἱ πλούσιοι καὶ οἱ πτωχοί, καὶ οἱ νέοι καὶ οἱ μεγάλοι. Τελικά, ἡ Ἐκκλησία μὲ τὴν θεολογία της δίνει νόημα καὶ ζωὴ σὲ ὅλες τὶς ἐκδηλώσεις τοῦ κοινωνικοῦ βίου, γι' αὐτὸ ὅλοι την χρειαζόμαστε.

 

5. ΕΡΩΤΗΣΗ: Πόσο κοντὰ εἶναι οἱ νέοι ἄνθρωποι στὴν Ἐκκλησία; Σχεδιάζονται κινήσεις γιὰ νὰ ἔρθη ἡ νεολαία πιὸ κοντὰ στὴν Ἐκκλησία;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Μπορεῖ ἡ πλειονότητα τῶν νέων νὰ μὴ ἐκκλησιάζεται συχνά, ἀλλὰ εἶναι πολὺ κοντὰ σὲ αὐτὸ ποὺ ἐκπροσωπεῖ ἡ Ἐκκλησία. Θεωρῶ ὅτι ἡ Ἐκκλησία συντονίζεται μὲ τὶς βαθύτερες ἀναζητήσεις τῶν νέων καὶ οἱ νέοι μποροῦν νὰ τὴν καταλάβουν. Ἡ θεολογία τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἐναντίον κάθε μορφῆς κατεστημένων. Γιὰ τὸ δεύτερο σκέλος τῆς ἐρωτήσεώς σας θὰ ἤθελα νὰ πῶ ὅτι στὴν Μητρόπολή μας ἔχουμε διάφορα προγράμματα γιὰ τοὺς νέους, ὅπως τὴν ἐκκλησιαστικὴ κατήχηση, τὴν Σχολὴ Βυζαντινῆς Μουσικῆς καὶ παραδοσιακῶν τραγουδιῶν, τὴν Σχολὴ Βυζαντινῆς ἁγιογραφίας, τὰ σχολεῖα ἐκμαθήσεως τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν, καὶ τώρα προσπαθοῦμε νὰ ἱδρύσουμε Σχολὴ πληροφορικῆς. Ἐπίσης ἔχουμε καὶ τὸν χῶρο τῶν Κατασκηνώσεων. Ὅμως πέρα ἀπὸ ὁποιαδήποτε προγράμματα, ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἕνας χῶρος ἐλευθερίας, ἀγάπης, στοργῆς καὶ λύσεως τῶν ὑπαρξιακῶν προβλήματων τῶν νέων καὶ αὐτὸς ὁ χῶρος εἶναι ἀνοικτὸς γιὰ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, ἰδιαιτέρως γιὰ τοὺς νέους. Ἀπεχθάνομαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ κοροϊδεύουν τοὺς νέους καὶ ἐκμεταλλεύονται ὅ,τι εὐγενέστερο ἔχουν καὶ δὲν τοὺς προσφέρουν αὐτὸ ποὺ ἀναζητοῦν στὸ βάθος, δηλαδὴ τὴν λύση τῶν ὑπαρξιακῶν τους προβλημάτων.

 

6. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γενικὰ πῶς κρίνεται τοὺς νέους σήμερα; Θεωρεῖτε ὅτι διατρέχουν αὐξημένους κινδύνους σὲ σχέση μὲ προηγούμενες γενιές;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τὸ βασικὸ πρόβλημα καὶ σήμερα ἀλλὰ καὶ πάντοτε δὲν εἶναι οἱ νέοι, ἀλλὰ οἱ μεσήλικες καὶ οἱ γηραλέοι. Αὐτοὶ προκαλοῦν πολέμους, καταστροφές, ἀντικοινωνικὲς συμπεριφορές, αὐτοὶ δημιουργοῦν ἀκοινώνητες κοινωνίες, αὐτοὶ ἐμπορεύονται τὰ ναρκωτικὰ τοῦ θανάτου, ἀλλὰ καὶ τὰ ψυχοναρκωτικὰ τοῦ ὑπαρξιακοῦ θανάτου. Οἱ γενιὲς δὲν συγκρίνονται μεταξύ τους, ἀλλὰ σίγουρα σήμερα ὑπάρχουν μεγαλύτερες δυνατότητες γιὰ ἐπικοινωνία, ἀλλὰ ἐπικρατεῖ καὶ μοναξιά. Ζοῦμε σὲ κοινωνία μὲ μεγάλη ἐπικοινωνία, χωρὶς κοινωνία. Αὐτὴν τὴν κοινωνία δὲν τὴν φτιάχνουν οἱ νέοι, ἀλλὰ τὴν βρίσκουν ἀπὸ μᾶς.

 

7. ΕΡΩΤΗΣΗ: Οἱ καλλιτεχνικὲς ἀπεικονίσεις θρησκευτικῶν θεμάτων (ταινίες, βιβλία κλπ) πολλὲς φορὲς προκαλοῦν ἀντιδράσεις μὲ πρόσχημα τὴν παραποίηση στοιχείων. Ποιά ἡ θέση σας πάνω σ' αὐτὸ τὸ ζήτημα;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ἐπειδὴ τὸ ἐρώτημα εἶναι θεωρητικό, γι' αὐτὸ καὶ ἀπαντῶ θεωρητικά. Στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία χρησιμοποιοῦμε τὴν τέχνη κάθε ἐποχῆς, ἀλλὰ προσέχουμε νὰ μὴ ἀλλοιώσουμε τὰ θεολογικὰ θέματα καὶ νὰ μὴ τὰ ἐκκοσμικεύσουμε. Κάθε ἐπιπεδοποίηση τῆς ζωῆς, κάθε ἐκκοσμίκευση εἶναι μιὰ ψεύτικη καὶ νόθη κατάσταση ποὺ ἀφήνει τὸν ἄνθρωπο ἀνάπηρο πνευματικὰ καὶ ψυχολογικά.

 

8. ΕΡΩΤΗΣΗ: Πολλοὶ κατηγοροῦν τὴν Ἐκκλησία μας ὅτι δὲν ἔχει ἀναπτύξει σὲ μεγάλο βαθμὸ τὴν ἀνεκτικότητά της, ὅταν ἔρχεται σὲ ἐπαφὴ μὲ ἄλλες θρησκεῖες (π.χ. ἡ κατασκευὴ τεμένους στὴν περιοχὴ τῆς Παιανίας). Ἰσχύει αὐτό; Δικαιολογεῖτε τὶς ἀντιδράσεις τοῦ κόσμου στὸ συγκεκριμένο παράδειγμα;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ὡς Σῶμα Χριστοῦ εἶναι ἀνοικτὴ καὶ ἀνεκτικὴ σὲ ὅλους, ἀλλὰ μερικὰ μέλη της δημιουργοῦν προβλήματα. Δὲν πρέπει νὰ συγχέουμε τὰ μέλη, ποὺ ἔχουν τὶς ἰδιαιτερότητές τους, μὲ τὴν Ἐκκλησία. Στὸ θέμα ποὺ ἀναφέρατε πρέπει νὰ σᾶς πῶ ὅτι ἡ Ἐκκλησία δὲν ἔχει ἀντίρρηση γιὰ τὴν ἀνέγερση τοῦ τεμένους, ἀλλὰ ἔχει ἀντιρρήσεις γιὰ τὴν ἀνέγερση καὶ λειτουργία Κέντρου Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν, τὸ ὁποῖο δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ δημιουργηθῇ στὴν Παιανία. Ὑπάρχουν τέτοια Κέντρα σὲ περιοχὲς ποὺ ζοῦν μουσουλμᾶνοι, ὅπως στὴν Θράκη. Ποιός ὁ λόγος νὰ ἱδρυθῇ στὴν Ἀττικὴ ἐκτὸς ἀπὸ τὸν χῶρο λατρείας, γιὰ τὸν ὁποῖο δὲν ἔχουμε ἀντίρρηση, καὶ χῶρος ἰσλαμικῶν σπουδῶν, πρᾶγμα τὸ ὁποῖο ἐπιθυμεῖ κυρίως ἡ Σαουδικὴ Ἀραβία; Καὶ ποιός ὁ λόγος νὰ ἀνοικοδομηθῇ πλησίον τοῦ ἀεροδρομίου καὶ μάλιστα ἐν ὄψει τῶν Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων ἕνα τέτοιο Κέντρο; Ἀπὸ ὅ,τι γνωρίζω γιὰ τὸ θέμα αὐτό, ἀντιδροῦν οἱ ἐκλεγμένοι Δήμαρχοι τῆς περιοχῆς καὶ ὁ λαός.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

  • Προβολές: 3151